Zangeres Nicole Josy (76), van Nicole & Hugo, is overleden

Nicole Van Palm lijkt geboren voor het podium. Wanneer ze amper 3,5 jaar oud is, staat ze al te dansen op het podium van de Folies Bergère, het grootste muziektheater van Brussel.  Op haar 14e kiest ze voor de artiestennaam Nicole Josy.

Ze heeft een voorliefde voor zingen in het Frans, neemt deel aan nationale en internationale festivals en gaat op tournee met Johnny Hallyday en Adamo.  In 1968 wint ze samen met onder anderen Ann Christy de Europabeker voor Zangvoordracht in Knokke. In datzelfde jaar valt ze net naast de RTBF-selectie voor het Eurovisiesongfestival. Solo brengt Nicole Josy ruim 20 liedjes uit.

In 1970 vraagt de openbare omroep aan Hugo Sigal om een zieke presentator van een liedjesshow te vervangen. Tijdens de repetities loopt hij Nicole tegen het lijf, die gevraagd was als zangeres. Hugo kende Nicole wel, maar hij had haar nog nooit ontmoet. Eén ontmoeting was genoeg voor een ware "coup de foudre tot en met"zoals hij het zelf noemt. Ook Nicole wist meteen "dit is het". 

Met haar verloofde Hugo neemt Nicole Josy in 1971 deel aan "Canzonissima", de toenmalige Vlaamse preselecties voor het Eurovisiesongfestival. Met “Goeiemorgen morgen” halen ze het van onder anderen Ann Christy en Johnny White.

Vlak voor hun vertrek krijgt Nicole Josy geelzucht en het duo kan daardoor in extremis niet naar het Songfestival om er ons land te vertegenwoordigen.  “Goeiemorgen morgen” groeit ondanks de tegenslag uit tot een echte klassieker in Vlaanderen en krijgt in 2012 een plaats in de Eregalerij van Radio 2. 

Op 1 december 1971 trouwen Nicole en Hugo. Het duo zal meer dan 50 jaar onafscheidelijk zijn. Hun geheim? Met elkaar praten. "Als er woorden vallen, praten we dat altijd uit voor het slapengaan", zegt Nicole Josy in 2021 in een gesprek met Story. "Maar dat hebben we moeten leren." 

In 1973  gaan Nicole & Hugo wel naar het Songfestival, met "Baby, baby". Ze vallen er op met hun paarse outfits in Las Vegas-stijl en hun pittige choreografie. Tegelijk zingen en dansen is op dat moment relatief nieuw voor het Songfestival. Nicole en Hugo eindigen er wel laatste.

In de jaren 70 en 80 werkt het duo mee aan heel wat showprogramma's op de BRT. Vanaf 1983 entertainen ze het publiek ook jarenlang op cruises over de hele wereld. “25 jaar hebben wij de wereld gezien. Praktisch alles wat aan het water ligt, hebben we gezien. In die tijd hebben we een héél mooi leven gehad”, blikken de twee erop terug.

In 2004 doen ze opnieuw mee aan de preselectie voor het Eurovisiesongfestival, met "Love is all around". 

BEKIJK - In 2004 doen Nicole en Hugo opnieuw mee aan Eurosong: 

Wanneer het Songfestival in 2005 zijn 50e verjaardag viert, zijn Nicole en Hugo hoofdgasten in de verjaardagsshow "Congratulations" die vanuit Kopenhagen in heel Europa wordt uitgezonden. Ze doen dat 32 jaar na datum opnieuw in hun legendarische, paarse outfits. 

In Vlaanderen zijn Nicole en Hugo het symbool van eeuwige liefde. Samen winnen ze in 2008 de coverwedstrijd "Zo is er maar één", met hun versie van "Pastorale", oorspronkelijk gezongen door Liesbeth List en Ramses Shaffy. 

Met hun "Pastorale" staan ze op nummer 1 in de Vlaamse Top Tien, winnen ze de Radio 2 Zomerhittrofee en een MIA in de categorie populair. Het is een hoogtepunt in hun carrière waarmee mensen hen ook van een andere kant leren kennen.

Vier jaar later komen Nicole en Hugo met het lied “Schietgebed”, geschreven door Bart Herman. Het wordt opnieuw een nummer 1-hit en levert hen de prijs voor het beste Nederlandstalige lied op tijdens Zomerhit 2012.

Eind 2016 stopt het duo met optreden. Nicole had er al een tijd geen zin meer in en het duo wil eindigen in schoonheid. De zorg voor haar moeder was ook steeds moeilijker te combineren met optreden. "Mamie" Lucienne stierf begin 2021, vlak voor haar 100e verjaardag aan de gevolgen van het coronavirus.

Nicole kreeg twee keer de diagnose kanker. In 2022 raakt bekend dat ze ook leed aan de ziekte van Alzheimer. De dood was echter nooit een taboe voor het koppel. Hun testament was al een hele tijd gemaakt. Ook over euthanasie waren er duidelijke afspraken. Zo was er een heel scenario voor wat er moet gebeuren nadat een van hen gestorven is.  Het is onder meer hun grote wens dat hun assen samen uitgestrooid worden in een baai in Saint-Tropez.

"Ik vraag me vaak af hoe lang we nog hebben", zei Hugo al 2015 in "Koppen" (zie reportage hierboven). "Hoe lang lopen we hier nog rond?" "Hóe zullen we gaan?", vroeg Nicole zich ook af. "Hand in hand zou mooi zijn. In een mooie grote kist, met onze paarse kostuumpjes aan." "Ik weet niet of we zonder elkaar zouden kunnen leven", gaf Hugo toe. "Als hij gaat, ga ik mee", stelde Nicole hierop beslist. "Ik zal wel iets bedenken om mee te gaan. Wat zou ik hier nog moeten doen? Waarvoor of voor wie?"

Uiteindelijk is het anders gelopen en is Nicole als eerste gestorven. Afgelopen nacht is ze overleden nadat ze in hun woning van de trap gevallen was. "Het was echt een stom ongeluk", volgens manager Philippe Draps. "Daarom komt haar overlijden op deze manier onverwacht." De begrafenisplechtigheid voor Nicole vindt plaats op zaterdag 12 november om 14 uur.

Over hun muzikale testament hadden Nicole en Hugo ook al nagedacht. Ze vatten het in vier nummers samen: "Goeiemorgen, morgen", "Baby, baby", "Pastorale" en "Schietgebed".

"Ik hoop dat de mensen zich ons zullen herinneren als twee gelukkige mensen die elkaar graag zagen", zei Hugo tot slot. "En meer moet dat eigenlijk niet zijn."