Beeldhouwwerk van 300 kg gestolen uit voortuin in Destelbergen
Er is afgelopen weekend een bronzen standbeeld van 300 kilogram gestolen uit een voortuin van een koppel uit Destelbergen. Het gaat om een kunstwerk van Jan Desmarets. “Het is wel wat waard, maar voor ons heeft het vooral veel emotionele waarde”, reageert de dochter van het echtpaar. “Mijn vader liet het bewust in de voortuin staan. Zo konden ook de buurt en passanten van het beeldhouwwerk genieten.”
Wie al eens de benen strekte in de omgeving van het Kasteel Crabbenburg in Destelbergen, herkent misschien ‘De Drie Bronzen Lopers’ uit de voortuin van de familie Hoeree. Het beeld sierde zowat 25 jaar de tuin van het gezin, eerst aan hun voormalig huis, daarna voor de nieuwe woonst van de ouders in de Eenbeekstraat. Dieven maakten daar dit weekend abrupt een einde aan: sinds zondag is het bewuste standbeeld van enkele duizenden euro’s spoorloos.
Een beeld van 300 kilogram
“Hoe ze dat klaarspeelden, is voorlopig nog onduidelijk”, vertelt dochter Birgit Hoeree. “Het beeld weegt ongeveer 300 kilogram. Dat vervoer je niet zomaar in de koffer van een personenwagen. Allicht gaat het om meerdere mensen met een kleine bestelwagen. In het gras merkten we sporen op van wat op een kar lijkt. Dat kan verklaren hoe ze het beeld van de tuin naar hun wagen verplaatsten. Maar het blijft gissen natuurlijk.”
Emotionele waarde
De familie diende zondagmiddag klacht in bij de politie. Die maakte een PV op en verwittigde ook het parket. Ook Birgit schoot in actie: ze lanceerde een oproep op sociale media en hing enkele pamfletten uit. “Voor ons heeft het vooral veel emotionele waarde”, gaat ze verder. “Mijn vader liet het bewust in de voortuin staan. Zo konden ook wandelaars ervan genieten. We kregen vandaag dan ook veel reacties van buurtbewoners. Ook mensen die we niet kennen, reageerden ontgoocheld omdat ze het beeld zo goed als dagelijks zagen tijdens hun wandelingen."
De bewuste kunstenaar, Jan Desmarets, is een bekende voor de familie. In Birgits jeugdjaren had Desmarets een atelier om de hoek. “Hij had ons eens voorgesteld om een kijkje te nemen. We zagen toen hoe het brons werd gegoten én hoe een mal werkt. Als je dan later zo’n kunstwerk in je tuin hebt, voelt het alsof je het zelf zag ontstaan. Af en toe kom ik Jan nog eens tegen en hebben we een leuke babbel. We hebben hem ondertussen op de hoogte gebracht van de diefstal. Ook hij reageerde verontwaardigd: het is een uniek stuk, waarvan er maar negen exemplaren zijn gemaakt.”
Toch laat de familie zich niet ontmoedigen. Als het kunstwerk alsnog boven water komt, keert het volgens Birgit terug naar z’n vaste stek in de voortuin. “Ik ben ervan overtuigd dat mijn ouders dat gaan doen. Het principe blijft namelijk hetzelfde: laat de mensen meegenieten", besluit Birgit.
