"Ze wisselden kinderen uit als speelkaarten": 5 mannen in groot kinderpornoproces riskeren straffen van 10 tot 15 jaar 

"Een medewerkster die mij hielp, vroeg om van dossier gehaald te worden, omdat ze er nachtmerries van kreeg." Het grootschalige kinderpornoproces dat vandaag start, leest als "een draaiboek van hoe je kinderen misbruikt op meest gruwelijke manier", pleit Kris Luyckx als advocaat van Child Focus.

Vier van de vijf beklaagden waren aanwezig op het proces vandaag in Dendermonde. Ze komen uit de gevangenis. Een vijfde beklaagde sluit mogelijk later vandaag aan. Allevier betuigen ze spijt voor hun daden, maar ontkennen meestal wel de feiten waarbij hun eigen kinderen betrokken zijn. 

De aanklachten tegen de mannen zijn indrukwekkend: prostitutie van kinderen, verkrachting, aanranding, bendevorming, mensenhandel, en het verspreiden, bezitten en produceren van kinderporno. Het parket vordert daarvoor straffen van 10 tot 15 jaar. 

In totaal werden negen miljoen unieke beelden gevonden op de zolder van computerspecialist Dimitry D. in Wetteren, die afwezig is vandaag. Meer dan 650 reeksen daarvan waren nooit eerder aangetroffen door de Belgische diensten, Europol of Interpol. Nochtans duikt kinderporno normaal vaak opnieuw op.  

Maar de vijf staan dus ook terecht voor feiten die ze zélf stelden, op reis, in een zwembad, soms met hun eigen kinderen of met kinderen van anderen in het netwerk. 38 slachtoffers konden worden geïdentificeerd, duizenden anderen nog niet. 

Onze justitiereporter Caroline Van den Berghe volgt het proces en geeft meer uitleg in "Het Journaal":

Gel in het haar, een hoody, als de vier de zaal binnenwandelen lijken het "alledaagse mannen": een manager uit Limburg, een Brit die werkte als au pair, een magazijnier uit Kortrijk en een Nederlander die eerder in de muzieksector zat. Allemaal zijn ze jonger dan 40. Geen gemarginaliseerde oudere onbekenden dus, het stereotype profiel van pedoseksuelen.

"Het zou je buurman kunnen zijn", zegt Heidi De Pauw van Child Focus, dat zich burgerlijke partij stelde voor niet-geïdentificeerde slachtoffers. "Maar men wisselt kinderen onderling uit zoals speelkaarten."

Spijt, nood aan behandeling, en schaamte tegenover de slachtoffers. Dat was de rode draad bij de verklaringen van de beklaagden vanmorgen. De Britse au pair, Samuel K., vertelt hoe het begon met een "zoektocht naar vriendschap via het internet". "Ik zat gevangen in een val, het was heel moeilijk om eruit te raken", zei hij. "Het is als een soort verslaving."

Uiteindelijk fantaseerde K. ook over het adopteren van een kind. Na een eerdere veroordeling in het Verenigd Koninkrijk veranderde hij zijn naam, "om een ander leven op te bouwen", zegt hij. Child Focus ziet enkel een "doortrapte" strategie.

Vandaag wordt K. ook “mensenhandel” ten laste gelegd, voor heftige beelden van kindermisbruik die hij zou hebben besteld. K. ontkent die feiten, maar is wel bereid tot chemische castratie. Ook dat zal volgens Luyckx, de advocaat van Child Focus, niet volstaan: “Velen lopen er al jaren mee rond, maken soms al 20 jaar slachtoffers”. Dat maakt hen “onbehandelbaar” en “levenslang gevaarlijk", pleit hij. 

Ook Niels M., een “doodgewone” manager uit Sint-Truiden, wordt beticht van zo'n bestelling. Op de beelden houden de kinderen een briefje vast met zijn online schuilnaam, maar M. ontkent. Eerder gaf hij wel toe dat hij zijn buurjongen misbruikte toen hij zelf nog minderjarig was. Ook M. zelf zou misbruikt zijn tijdens zijn jeugd. 

Maar nooit heeft hij zijn eigen kinderen misbruikt, verdedigt M., al was dat wel “een fantasie en een rollenspel", en werden zijn kinderen ook gefilmd. Vanmorgen verklaarde zijn moeder in Het Laatste Nieuws nog dat de kinderen hun vader mee bezoeken in de gevangenis. M. wil de relatie met zijn kinderen en partner ook terug opbouwen. “Maar dan wel ergens anders, en ik wil natuurlijk terug graag aan het werk.” 

Een tweede burgerlijke partij verzet zich tegen die versie van de feiten. Er zijn beelden waarin M. zijn zoon en zijn stiefzoon elkaar laat masseren, en chatgesprekken die verder gaan. “Als u die gesprekken leest, kan niet langer worden ontkend dat er aanrakingen zijn geweest die live zijn doorgestuurd.” 

De man waarmee het begon is Michaël T. uit Kortrijk. Hij werd “toevallig” opgemerkt terwijl hij halfnaakte kinderen fotografeerde op het strand in Blankenberge. Hij kreeg eerder al (ambulante) psychiatrische begeleiding en werd aangeraden om te stoppen als scoutsleider, maar deed dat niet. Hij bekent dat hij een zoon van iemand in het netwerk heeft betast. “Ik zou graag mijn therapie verderzetten”, een chemische behandeling wil hij niet. 

Hoe belangrijk het groepsgebeuren voor de mannen is, toont ook de getuigenis van Lars de R., een Nederlander die eerder actief was in de muzieksector. “Ik heb beelden doorgestuurd om bij het groepje te behoren, om contacten te houden. Bij hen kon ik gevoelens uiten”, zegt De R.

Hij maakte "seksreizen" naar India en voorzag zijn beelden van een persoonlijk “logo”: een uiting van "creativiteit", zegt hij. Al jaren krijgt hij psychologische begeleiding, nu beseft hij dat hij gestraft zal worden. “Ik kan geen intimiteit meer beleven", zegt hij. 

De uitspraak in dit proces zal er komen op 31 maart. Intussen loopt het onderzoek verder naar de internationale vertakkingen van het netwerk van de pedoseksuelen.

Herbekijk hieronder het verslag van "Het Journaal":