Elke uit Lanaken geeft 1,5 liter beenmerg om iemand in de VS te redden die ze niet kent: "Niet meer dan normaal"
Elke Janssen, een 30-jarige verpleegkundige uit Lanaken, doneerde onlangs 1,5 liter beenmerg om een Amerikaans leven te redden. Ze moest daarvoor een zware operatie ondergaan. Elke deed haar verhaal vanmorgen in "De ochtend" op Radio 1. "Veel mensen vinden het raar dat ik dit doe voor iemand die ik van haar noch pluimen ken, voor mij is het niet meer dan normaal."
Elke Janssen (30) woont in Lanaken en werkt al 8 jaar als verpleegster op de dienst recovery van het operatiekwartier in het Ziekenhuis Oost-Limburg in Genk. Ze geeft ook al 8 jaar bloed in het donatiecentrum van het Rode Kruis in Genk. "Ik zag daar op een dag flyers liggen om je te registreren als stamceldonor. Ik heb mijn bloed laten trekken om daar de nodige gegevens uit te halen. Je gegevens gaan in een internationale databank en je staat er verder niet bij stil", vertelt ze in Het Belang van Limburg."
Een viertal maanden geleden kreeg Elke een telefoontje. "Er was een mogelijke match. Ik moest nog eens langsgaan om voor een bloedname voor een extra controle, om te zien of de match wel echt klopte", doet Elke haar verhaal aan "De ochtend" op Radio 1. Ze moest 10 tot 15 buisjes bloed gaan geven. En daaruit bleek dat de match effectief was. "De kans dat dit voorkomt bij mensen die geen familie zijn, is erg uitzonderlijk: 1 op 30.000", zegt Elke. Het weefseltype van de donor en van de ontvanger moeten overeenkomen om de kans op afstoting zo klein mogelijk te houden.
De kans dat er een effectieve match is bij mensen die geen familie zijn, is erg uitzonderlijk: 1 op 30.000.
7 keer geprikt, 1,5 liter beenmerg verzameld
Vervolgens vond de ingreep plaats, en die bleek ook uitzonderlijk te zijn. De stamcellen zouden niet via het bloed verzameld worden, maar wel via een beenmergpunctie. De artsen zouden dus rechtstreeks beenmerg afnemen. "Het is een zeldzame operatie. In Leuven, waar ik geopereerd ben, was het maar de eerste keer in een jaar tijd dat ze op die manier stamcellen zouden verzamelen", zegt Elke.
"Ik moest onder volledige narcose. Ze hebben dan 7 keer in mijn bekken en mijn heup geprikt om beenmerg op te zuigen. In totaal hebben ze zo 1,5 liter beenmerg verzameld. Een gezonde mens beschikt over 5 liter beenmerg." Een zware operatie dus, "maar het gaat heel goed. Een gezond persoon beschikt over voldoende reserve om daarvan te recupereren. We kunnen daartegen."
Beluister hier het volledige gesprek met Elke Janssen in "De ochtend" op Radio 1 en/of lees verder.
Anderhalve liter beenmerg afstaan voor een wildvreemde
"Niet meer dan logisch"
De vraag die Elke het meest krijgt: waarom doe je zoiets voor iemand die je van haar noch pluimen kent? "Voor mij is dat niet meer dan logisch", zegt Elke. "Ik heb daarover nagedacht. Als mijn zoontje, mijn man, mijn ouders dat ooit nodig zouden hebben, dan zou ik heel blij zijn als iemand aan de andere kant van de oceaan dat zou doen. Voor veel mensen klinkt dat raar, voor mij is dat normaal dat ik zoiets doe voor iemand die het nodig heeft."
Voor veel mensen klinkt het raar dat ik zoiets doe voor iemand die ik van haar noch pluimen ken, voor mij is dat normaal dat ik zoiets doe voor iemand die het nodig heeft.
Het enige wat Elke van de ontvanger weet, is dat hij of zij in de Verenigde Staten woont en net als zij 30 jaar is. "Het zou kunnen dat ik nog iets van hem of haar hoor, ontvangers proberen soms via een stamcelorganisatie contact te zoeken. Maar het kan evengoed zijn dat ik niks hoor."
Elke zal dus ook niet rechtstreeks te horen krijgen of de operatie bij de ontvanger gelukt is of niet. "Alleen, stel nu dat de behandeling niet aanslaat, kan het zijn dat ze nog eens contact opnemen met mij om nog een tweede keer stamcellen te doneren." En zou ze dat doen? "In normale omstandigheden, als met mij alles in orde is, doe ik dat".