Karren en kisten in alle vormen en kleuren, en de traagste deelnemer krijgt groot applaus: dit was de Landelijke Zeepkistenrace in Munte
Zondagnamiddag werd in Munte bij Merelbeke de derde "Landelijke Zeepkistenrace" verreden. Landelijk betekent hier niet nationaal, maar letterlijk tussen de velden. Wie de race won, heeft geen enkel belang. Maar heel Munte was er wel voor buitengekomen. “Mensen samenbrengen, daar draait deze race om.”
Het pittoreske dorpje Munte is een kerk, een school en een paar huizen groot, maar zondagnamiddag was het er groot feest. Langs de steile Zink stoven verschillende kleurrijke vehikels naar beneden, tijdens de Landelijke Zeepkistenrace.
Het was nog maar de derde editie, omdat het coronavirus roet in het eten heeft gegooid. De massale inschrijvingen van bij de vorige edities bleven uit, en dat was een bewuste keuze van de organisatie. “Het is moeilijk om genoeg medewerkers te vinden”, zegt medeorganisator Jens Olsen (45). “En als het een overrompeling is, wordt het minder leuk om aan de bar te staan. Dit jaar doen we het meer op het gemak.”
Ook de traagste op het podium
26 karren, kisten en andere vehikels denderden de Zink naar beneden. Tussen strobalen, onder een watergordijn en over een schans probeerden ze de scherpste tijd neer te zetten. Maar er waren ook prijzen voor de mooiste, grappigste en meest vernuftige kar. Ook de grootste pechvogel mocht mee op het podium.
Af en toe belandde een deelnemer in het decor, maar die werd al snel overeind geholpen. Ook de traagste deelnemer (“Een record, dames en heren!”) werd onder luid applaus naar de finish geschreeuwd, ook al leek hij die niet te gaan halen. “Dit is waarschijnlijk het grootste evenement in Munte”, zegt Jens. “En dit doen we samen: de school, de bewoners, en zelfs de kerk doet mee. Mensen samenbrengen, daar draait deze wedstrijd om.”
