"De selectieve verontwaardiging van rechts als er moslims bij betrokken zijn"

Een foto van het overwinningsfeest van Catherine Moureaux in Molenbeek waarop ze bijna uitsluitend omringd werd door mannen deed op sociale media de gemoederen verhitten in het zogenaamd ‘rechtse’ kamp. Het betrof de usual suspects: staatssecretaris Francken en de anti-islamkliek die hij rond zich heeft verzameld binnen de N-VA, waaronder Darya Safai en Pinar Akbas.

In hun berichten op sociale media lieten ze uitschijnen dat het gebrek aan vrouwen op de foto het gevolg zou zijn van de vrouwonvriendelijke moslims, die gedoogd worden door de heersende PS.

Het merkwaardige is dat ze dit verlangen naar gelijke vertegenwoordiging alleen lijken te voelen wanneer er moslims betrokken zijn.

Het is algemeen geweten dat rechts zich sceptisch opstelt tegenover gelijkheid van uitkomst, en dus niet warmloopt voor het idee dat de verschillende identiteitscategorieën in de samenleving in gelijke mate ‘vertegenwoordigd’ zouden moeten worden in maatschappelijke instituties.

Laat staan dat enige zichzelf respecterende conservatief ooit zou pleiten voor enige vorm van quota. Discriminatie moet aangepakt worden bij de wortel, om zo gelijkheid van kansen te scheppen. Deze zal echter niet gegarandeerd leiden tot een proportioneel resultaat, en dat is niet erg.

Althans, zolang de betrokkenen geen moslims zijn.

Is dat wel het geval, dan moet er altijd en overal sprake zijn van gelijke aanwezigheid, vooral van vrouwen. Dat ze misschien minder geïnteresseerd zouden zijn in bepaalde soorten evenementen en meer in anderen, is van geen belang: elke discrepantie is ipso facto een teken van de vrouwenhaat en –onderdrukking die eigen zou zijn aan de islam.

Want wat zegt de fotograaf van deze foto's van Moureaux?

Wijst men echter op de relatieve homogeniteit van de media of de regering, waar blanke, heteroseksuele cis-mannen van middelbare leeftijd een veel hoger aandeel hebben relatief aan hun bevolkingsaantal, dan is men links en een cultuurmarxist.

Ik ben het met dit laatste eens: het interesseert me niet bijzonder veel dat er proportioneel te weinig vrouwen of allochtonen in maatschappelijke instituties aanwezig zijn, zolang er geen sprake is van discriminatie. Maar rechts dient dit wel consequent toe te passen: filosofische principes moeten de bouwstenen zijn van een politieke gedachte, niet de toevallige werktuigen van tribalisme.

Je kan niet het ene moment van je oren maken over doorgeslagen identiteitspolitiek, om die logica vervolgens zelf toe te passen.

Een andere illustratie van dit selectieve politieke tribalisme houdt verband met het verbazingwekkende gemak waarmee Francken en zijn trawanten de meest verregaande conclusies trokken uit die éne voornoemde foto.

Op hetzelfde moment werd door rechts in het lang en in het breed geklaagd over de ‘framing’ die zou hebben plaatsgevonden met betrekking tot een foto van een Ninovieter die een op de Hitlergroet gelijkend handgebaar deed.

De foto zou zijn misbruikt om Ninove in een kwaad daglicht te stellen, de 40% die voor Forza Ninove gestemd hebben af te zetten als extremisten en rechts onterecht aan te vallen. Je kan toch niet veralgemenen op basis van één foto?

Enfin, tot er moslims bij betrokken zijn natuurlijk. Dan is het de evidentie zelve om uitgebreide sociologische conclusies eraan te koppelen, in weerwil van het feit dat de fotograaf die haar trok zelf reeds aangaf dat ze niet representatief was voor de verkiezingsavond en dat er wel degelijk een heleboel vrouwen aanwezig waren. Het is dit soort arbitraire en selectieve verontwaardiging die de geloofwaardigheid van haar belijders volledig ondermijnt.