Waar moeten we terreurleider Fouad Belkacem nu weer van kennen?

In 1982 wordt Fouad Belkacem geboren in Rumst, als zoon van Marokkaanse ouders – en dus met de Marokkaanse nationaliteit. Hij groeit op in de Rupelstreek in de provincie Antwerpen. Op zijn 14e krijgt hij de Belgische nationaliteit, vertelt hij ooit aan Humo, omdat zijn moeder op dat moment ook Belgische werd. "Dat gebeurde automatisch omdat mijn ouders toen de Belgische nationaliteit kregen. Ik heb nooit een ander dan een Belgisch paspoort gehad." Sindsdien heeft hij dus een dubbele nationaliteit, Belkacem is zowel Belg als Marokkaan. Tot vandaag dan. 

"Wat heeft Belkacem ons land al opgeleverd? Enkel een levensgroot risico om onze maatschappij in de afgrond te storten. Hij is een permanente bedreiging voor de openbare veiligheid en hij is ernstig tekortgeschoten in zijn verplichtingen als Belgische burger." Het parket-generaal was niet mals voor Belkacem tijdens zijn proces over zijn nationaliteitsafname. En terecht, want de man heeft al heel wat op zijn kerfstok.

Het is vooral als oprichter en leider van Sharia4Belgium dat Belkacem bekend en berucht wordt. In 2010 duikt de naam van de groepering voor het eerst op in de media, wanneer ze een lezing van schrijver Benno Barnard in Antwerpen verstoort. De woordvoerder Abu Imran krijgt het woord op radio en televisie. Maar Abu Imran is niet de echte naam van de woordvoerder. In werkelijkheid heet hij Fouad Belkacem. 

Hij stapelt veroordelingen op en stampt tegen heel wat schenen. Hij verheerlijkt geweld tegen agenten, wordt veroordeeld voor bedreigingen, verspreidt anti-Westerse video’s, is weerspannig tegenover de politie, en ook voor diefstal en inbraak komt hij in het vizier. In 2012 haalt hij het nieuws door een nikab-incident in Molenbeek. Wanneer de politie een vrouw arresteert omdat ze een nikab draagt, breken er rellen uit en neemt Belkacem het woord. Voor dat incident krijgt hij zes maanden cel.

Een jaar later wordt hij veroordeeld tot 18 maanden cel voor het aanzetten tot haat en geweld. Hij richt zijn beledigingen ook tegen Marie-Rose Morel (politica voor Vlaams Belang, die in 2011 overleed aan kanker). "Haar dood is een straf van God", verkondigt hij publiekelijk. 

Toch lijkt Belkacem lange tijd voor velen een clown te zijn en niet meer dan dat - al zijn er heel wat stemmen die ook waarschuwen voor de man.

Dat beeld verandert volledig op het moment dat het federaal parket een onderzoek naar de man opent in april 2012, Belkacem wordt op dat moment al enkele maanden gevolgd door de veiligheidsdiensten in ons land. In april 2013 volgt er een golf van huiszoekingen in ons land. Op 48 plaatsen valt de politie binnen, Belkacem wordt meegenomen. Sindsdien zit hij in de gevangenis. Uiteindelijk wordt hij – en met hem heel wat andere Sharia4Belgium-leden – veroordeeld. In beroep krijgt Belkacem als leider van een terroristische groepering uiteindelijk 12 jaar cel en een boete van 30.000 euro. Hij wordt verantwoordelijk geacht voor het vertrek van tientallen jongeren uit Antwerpen naar Syrië om er te gaan strijden in naam van IS. Het federaal parket spreekt hier van een "verpletterende verantwoordelijkheid" voor Sharia4Belgium: "Ze hebben jongeren geïndoctrineerd met hun salafistische, jihadistische ideologie en gerekruteerd voor de gewapende strijd in Syrië." Het doel van Sharia4Belgium? "De democratie met geweld omverwerpen om een islamitische staat op te richten."

Tot vandaag had Fouad Belkacem de dubbele nationaliteit: zowel de Marokkaanse als de Belgische. Maar dat is verleden tijd, want het Antwerpse hof van beroep heeft beslist om zijn Belgische nationaliteit af te nemen. Dat het een lange procedure was, is een understatement.

Al jaren komt er uit politieke hoek de vraag om de nationaliteit van Belkacem af te nemen. Maar het parket-generaal wacht de definitieve veroordeling van Belkacem af om de procedure in gang te steken. Twee jaar geleden begon het proces dan echt. Tijdens de eerste zitting vroeg Belkacem of hij nog niet genoeg gestraft was. "Als je mijn nationaliteit afpakt, denk je dan dat mijn banden met België verbroken zullen zijn? Die zullen sowieso blijven, omdat ik hier familie heb, een vrouw, kinderen, een moeder. Ik heb geen band met Marokko. Als het openbaar ministerie eerlijk is, dan is het doel mij te deporteren naar Marokko."

Ettelijke juridische knopen die het Grondwettelijk Hof moest ontwaren later is er dan nu echt een beslissing: Fouad Belkacem is géén Belg meer. Hij kan wel nog in cassatie gaan tegen de beslissing. 

De beslissing kan grote gevolgen hebben. De weg ligt nu open om Belkacem het land uit te zetten en naar Marokko te sturen. Belkacem kan zoals gezegd wel nog in cassatie gaan en zijn advocaat heeft al laten weten dat ze zich met alle mogelijke middelen zal verzetten tegen de uitspraak. 

En dan is er nog het familievraagstuk. In de cel heeft hij het ja-woord gegeven, nog iets waar lang over gediscussieerd is. Stel dat hij uitgewezen wordt en gezinshereniging aanvraagt in ons land, is het nog heel onwaarschijnlijk dat hij dat krijgt. Een van de voorwaarden is immers dat je geen gevaar mag zijn voor de openbare orde of voor de nationale veiligheid. En laat dat nu net hetgene zijn waar het parket-generaal zo uitdrukkelijk voor waarschuwde.