Franstalige politici weigeren de camera van "Terzake", dus deden we een 300 meter-interview

Gisteren moest ik in "Terzake" een oude truc bovenhalen: het "300 meter-interview". In de inkomhal van VRT en RTBF wacht ik dan Franstalige politici op en loop samen met hen tot aan de studio’s van RTBF. Reden? Het is de enige manier om Franstalige politici te interviewen. Ze gaan naar RTBF, maar weigeren te praten met "Terzake".

In 2017 schreef ik al een open brief op deze site aan Paul Magnette. Ik had hem toen net 300 meter geïnterviewd en schreef dat ik niet begreep waarom het al van 2012 geleden was dat hij nog eens naar "Terzake" kwam. Magnette reageerde meteen op Twitter: binnenkort heb ik zeker meer tijd en kom ik af.

Magnette had inderdaad meer tijd. Er kwam een einde aan zijn minister-presidentschap in Wallonië. Nu, twee jaar later, is Magnette nog altijd niet naar de studio van "Terzake" gekomen.

We hebben talloze pogingen ondernomen bij zijn woordvoerster, het antwoord is altijd even hoffelijk: "Vanavond lukt het niet, maar ik neem zeker contact op om af te spreken", "Deze dagen lukt het niet, maar we laten de deur op een kier" of "Ik vergeet jullie niet". Maar eigenlijk is het antwoord sinds 2012 steeds hetzelfde: "non". Al moet ik wel zeggen dat Magnette onlangs opdook in "De Zevende Dag".

We hadden in onze verkiezingsuitzendingen van "Terzake" ook graag een Wallonië-uitzending gemaakt. Die werd afgevoerd. Geen politicus van stand wou naar "Terzake" komen. Het blijft een paradox: politici die geloven in België weigeren naar de studio te komen. Ze schuwen onze camera, ook op het veld. Toen Jean-Marc Nollet (Ecolo) en Bart De Wever (N-VA) onlangs bij De Tijd in debat gingen gaf Nollet op voorhand geen interviews, De Wever (wiens mening over België bekend is) sprak zowel met RTBF als VRT.

Er zijn nochtans heel wat vragen. Waarom laat Maxime Prévot van CDH eerst de deur open voor een regering met N-VA, en nu niet meer? Is het niet normaal dat hier vragen over zijn? Los daarvan is het ook inhoudelijk vaak heel interessant om te weten wat er in Franstalig België leeft. In het voorzittersdebat van RTBF gisteren bleek bijvoorbeeld dat alle voorzitters aan tafel (PTB was afwezig) tegen een hoofddoek aan het loket zijn. In Vlaanderen vinden Groen, SP.A en PVDA dat dit wel moet kunnen. Open VLD is verdeeld. Interessante discussie, toch? 

Di Rupo had ons duidelijk niet verwacht in de inkomhal gisteravond. Hij had nog wat snoep in zijn mond toen hij zei: "Mij interviewen is niet nodig, jullie hebben zoveel leiders in Vlaanderen om te interviewen." Een vreemde uitspraak enkele dagen voor federale verkiezingen. Ook voor iemand die er toch nog van droomt om premier van België te worden. Of ook vreemd: ontslagnemend premier Charles Michel wil gisteravond enkel bij RTBF reageren op ‘Air Francken’, niet bij "Terzake". 

Bekijk de reacties van de Waalse partijvoorzitters:

Het is zoeken naar een verklaring waarom Franstalige politici de camera van "Terzake" weigeren. Durven ze niet? Beatrice Delvaux van Le Soir schreef een tijd geleden in haar krant dat er in Franstalig België geen "Terzake" of "De Afspraak" bestaat: "Rien de comparable côté francophone". Zijn Franstalige politici het niet gewoon? Of zien ze er gewoon geen opportuniteit in? 

Toen ik gisteren met Franstalige journalisten belde om te horen of zij een verklaring hebben, kon niemand die echt geven. Of toch dit: "Ze winnen er geen stemmen mee." Maar strategisch vonden de Franstalige watchers de houding van de politici een tactiek waarmee ze in hun eigen vel snijden: "De believers van België negeren de Vlaming."

Voor alle duidelijkheid: ook Franstalige journalisten krijgen moeilijk Nederlandstalige politici voor de camera. Gisteren was PVDA/PTB-voorzitter Peter Mertens bijvoorbeeld niet op het grote voorzittersdebat van RTBF. De Nederlandstalige Mertens koos voor een debat in "Terzake". En uiteraard is ook ons verhaal genuanceerd: premier Michel kwam eerder al naar onze studio. En ook Di Rupo, Prévot en Nollet maakten al tijd voor ons. Maar het is altijd een hele opgave om ze te interviewen. De beelden van gisterenavond in "Terzake" spreken voor zich.

Dat "300 meter-interview" is geen hobby, het is een noodzakelijk kwaad. Maar vooral: het is een oplossing van tijdelijke aard. De schop voor een afzonderlijk VRT- en RTBF-gebouw gaat bijna de grond in. Hoe kunnen we dan nog Franstalige politici interviewen?