10 jaar geleden: "Mr. Trololo" wordt internetheld met wirwar aan klanken

De zoektocht naar originele en vooral grappige video’s om op YouTube te publiceren resulteerde eind november 2009 in een filmpje van ene "Mr. Trololo". Daarin was een serieus ogende zanger, inclusief gouden stropdas en een vastgevroren grijns rond de mond, te zien die een hele reeks onsamenhangende klanken met diepe stem vertolkte, of althans, slecht met de lippen nabootste. Het oogde allemaal zo hilarisch dat de zanger in kwestie uiteindelijk, zij het verschillende maanden later, uitgroeide tot heus internetfenomeen. Eduard Khil, een van de populairste Russische zangers in de jaren 60 en 70, liet het zich alvast graag welgevallen.

Nadat youtuber RealPapaPit het filmpje 10 jaar geleden op zijn account gepubliceerd had, werd bij velen reeds de interesse gewekt. Maar dat het filmpje uiteindelijk zo’n groot succes zou worden, was onverwacht. Toen de populaire videowebsite Buzzfeed in februari 2010 een bericht onder de titel "Lyrical Genius" publiceerde, was het hek immers helemaal van de dam. 

Tien jaar later is het filmpje meer dan 31 miljoen keer bekeken op YouTube. Nieuwswebsite Der Spiegel omschreef in april 2010 het succes van het "Trololo"-lied alvast met een verwijzing naar de legendarische woorden van de filosoof Ludwig Wittgenstein: "Waarover men niet spreken kan, daarover moet men zingen." Dat klinkt dan zo:

De beelden dateerden van 1976 en werden gemaakt tijdens een optreden in Zweden. "Ik herinner me het optreden nog goed, want het kostuum was van Zweedse makelij en dat had ik geruild tegen onder meer een matroesjkapop", zou Khil zich later herinneren.

Het originele lied ging over een cowboy die naar huis terugkeerde. "I am very glad, as I'm finally returning back home" was de oorspronkelijke titel. Maar zingen over cowboys was in de toenmalige USSR natuurlijk 'not done' en daarom werden de woorden vervangen door vooral opvallende en nietszeggende klanken. Enkele voorbeelden: "Oh ha ha ha ho! Ha ha he he ho!", "Dah da dah, doh doh doh" of "Lololololololol, lololololololol".

Terwijl hij intussen al titels als "Honored Artist of the USSR" en "People's Artist of the USSR" achter zijn naam had staan, toch was deze vernieuwde aandacht voor Eduard Khil, intussen 75, erg welgekomen. Hij dreigde na de ontbinding van de USSR in 1991 immers in de vergeetput te geraken, terwijl hij nu plots door deze onverwachte internetroem vrijwel onsterfelijk gemaakt werd. 

"Eigenlijk verbaast me dit succes niet, want het is echt wel een aangenaam deuntje. Ik heb er een opgewekte draai aan willen geven. Het lied straalt gewoon. Ook al is het al zo oud, toch klinkt het nog erg actueel", liet Khil in maart 2010 optekenen tijdens een interview met Radio Free Europe. 

De populaire Amerikaanse tv-presentatoren Jimmy Kimmel en Stephen Colbert schuwden alvast niet om het filmpje nog meer aandacht in hun uitzendingen te geven. Overal doken bovendien parodieën op die tevens goed scoorden op YouTube (zoals die van Bruno 'Hitler' Ganz hierboven) en die Khil zelf ook best wist te smaken (“Dit gebeurt door mensen die hun liefde tonen.”).

Een fanpagina op Facebook wist snel tienduizenden volgers te mobiliseren en een petitie werd gestart om Khil van een wereldtournee te overtuigen. Zo’n vaart liep het niet - Khil stierf in juni 2012 na een hersenbloeding -, maar een aangepaste versie mocht hij wel nog brengen tijdens een Russisch amusementsprogramma:

In 2014 volgde nog een opmerkelijk eerbetoon, zowel aan de zanger als aan het lied, toen tijdens de openingsceremonie van de Olympische Winterspelen in Sotsji de 'Trololo'-woorden te horen waren. Khil was ook te zien in een aflevering van de Amerikaanse animatieserie "Family guy". In september 2017 kreeg hij nog zijn eigen Google Doodle.

Intussen is de term 'trololo' opgenomen in de Urban Dictionary en verwijst hij onder meer naar de compleet onsamenhangende onzin die iemand uitkraamt, maar dan op een luchtige en plezante manier. Wat doet besluiten dat degene die de onzin uitspreekt, niet echt weet wat hij allemaal uitkraamt. En dan ook niet beseft dat zijn toespraak bijvoorbeeld "full of shit" zit.

Maar uiteindelijk leeft die "shit" 10 jaar nadat hij voor het eerst op YouTube verschenen is nog altijd voort. En meezingen is dus de boodschap:

Meest gelezen