Ilse Uyttersprot lang niet enige dodelijke slachtoffer van partnergeweld: "De teller staat dit jaar al op 12"
Dat partnergeweld met een dodelijke afloop helaas niet uitzonderlijk is, bewijzen de cijfers nog maar eens. "De teller dit jaar staat al op 12", zegt criminologe Pascale Franck na de moord op Aalsters oud-burgemeester Ilse Uyttersprot in "De Wereld Vandaag" op Radio 1. "Dat is sowieso al een ramp. En het aantal mensen dat zelfmoord pleegt omwille van geweld, verhoogt dat cijfer nog."
"Er zijn heel vaak signalen van partnergeweld, maar die worden te weinig opgepikt." Pascale Franck, criminologe en directeur van het Family Justice Center in Antwerpen, laat er geen twijfel over bestaan: er is nog altijd een gebrek aan opleiding en kennis bij mensen die met intrafamiliaal geweld in contact komen.
Franck reageert daarmee op de dramatische feiten die zich gisteren afspeelden in Aalst. De man die al enkele maanden een relatie had met oud-burgemeester Ilse Uyttersprot (CD&V), zou haar vermoord hebben en is daarvoor vandaag aangehouden door de onderzoeksrechter in Dendermonde. Volgens zijn advocaat waren er de laatste tijd relationele problemen. Enkele jaren geleden werd hij al eens veroordeeld voor partnergeweld en stalking, maar de man kreeg slechts een voorwaardelijke straf.
Had hij - samen met zovele anderen - beter opgevolgd moeten worden? "We komen uit een versnipperde wereld van opvang van intrafamiliaal geweld", benadrukt Franck. "Het vergt inspanningen om alle trajecten op elkaar af te stemmen. Er is het tijdelijk huisverbod, contactverbod, een gevangenisstraf, ... maar daar los je het niet mee op. Je moet dit combineren met veel ondersteuning naar slachtoffers én plegers toe."
Er zitten veel opties tussen weggaan bij je partner en blijven
Komt daarbij dat de ene situatie van partnergeweld, niet de andere is. "Er wordt te weinig gekeken naar: met wie hebben we te maken? Zo heb je situaties van intiem terrorisme, waarbij één partner heel controlerend is en geweld instrumenteel gebruikt. Dat zit te weinig in onze risico-analyses." Of met andere woorden: er wordt te weinig gedifferentieerd.
En vaak wordt dan ook nog met de vinger gewezen naar het slachtoffer zelf: had hij of zij dat niet zien aankomen? Het probleem daar is: iemand is niet énkel een agressor. "Je wilt het geweld niet, maar je ziet die persoon soms wel graag," benadrukt criminologe Franck. "Of je kan ook afhankelijk zijn omwille van emotionele of financiële redenen. Er zitten veel opties tussen weggaan en blijven en daar hebben mensen ondersteuning in nodig."
België geeft miljarden uit aan de directe gevolgen van intrafamiliaal geweld
De oplossing ligt volgens Franck onder meer in het feit dat de middelen anders ingezet moeten worden en dat er meer geld moet vrijgemaakt worden in de preventie en opvolging van partnergeweld. "Als je kijkt hoeveel het kost om een rechtszaak te voeren, om een gevangenisstraf uit te voeren, politie-interventies te doen, ... België geeft miljarden uit aan de directe gevolgen van intrafamiliaal geweld. Maar er moet meer geïnvesteerd worden in de mogelijkheden om hulp te zoeken."
Wie zelf vragen heeft over partnergeweld, kan gratis en anoniem bellen naar hulplijn 1712.
Beluister hieronder het volledige interview in "De Wereld Vandaag" op Radio 1:
