Dit zijn de 11 kandidaten om François Hollande op te volgen als Frans president

Nathalie Arthaud is kandidaat voor de partij Lutte ouvrière (Arbeidersstrijd). De naam zegt het: Arthaud komt op voor de rechten van de arbeiders en situeert zich in het extreemlinkse spectrum. Zo wil ze het werkgevers verbieden om mensen te ontslaan en wil ze kapitaal veel zwaarder belasten. Migranten wil Arthaud dan weer met "open armen" ontvangen. Met amper 0,5 procent in de opiniepeilingen maakt de extreemlinkse kandidate amper kans.

De Nieuwe Antikapitalistische Partij (NPA) schuift Philippe Poutou naar voren als presidentskandidaat. Hij wil vooral een nieuwe herverdeling van de rijkdom en vond in dat licht de miljoenenroof bij realityster Kim Kardashian in Parijs naar eigen zeggen een goed begin, al kwam hij later terug op die ironische uitspraak. De Fransen moeten ook minder werken voor hetzelfde loon, en zouden vroeger op pensioen moeten kunnen gaan. Maar ook Poutou maakt met nog geen 1 procent in de peilingen geen kans.

Voor het eerst in de geschiedenis van de Vijfde Republiek kan een (radicaal-)linkse kandidaat een bedreiging vormen voor de kandidaat van de socialistische partij PS: Jean-Luc Mélenchon, nochtans oud-minister voor de PS. Hij is dezer dagen de frontman van de beweging La France insoumise, en wil de Fransen meer betrekken in de democratische besluitvorming dankzij referenda. Daarnaast is Mélenchon ook tegenstander van internationale handelsverdragen. In de peilingen staat hij momenteel op 10 procent, niet zo gek veel minder dan de kandidaat voor de PS.

Benoît Hamon heeft de voorverkiezingen bij de PS op zijn conto geschreven. Daarmee haalde hij het onder meer van oud-premier Manuel Valls. Hamon komt uit de linksere vleugel van de socialistische partij. Een van zijn opvallendste programmapunten is een basisloon voor elke Fransman. Na 5 jaar François Hollande lijkt de strijd voor de PS bij voorbaat verloren, maar de overwinning van Hamon bij de voorverkiezingen kan mogelijk wel een nieuw elan betekenen voor de PS. Hamon roept de andere linkse kandidaten op om meer eenheid te tonen. Maar de laatste opiniepeilingen tonen nog steeds aan dat de kandidaat voor de PS de eerste ronde niet zal overleven.

Jean Lassalle - die al sinds zijn 21e burgemeester is van de berggemeente Lourdios-Ichère in de Pyreneeën - trekt naar de kiezer met zijn beweging "Résistons", nadat hij vorig jaar de centrumpartij MoDem van François Bayrou heeft verlaten. Zijn programma heeft Lassalle neergeschreven in het boek "Un berger à l'Elysée" (een herder in het Elysée). Daarin pleit hij voor een politiek die zich meer focust op Frankrijk zelf en minder op Europa en de rest van de wereld, maar hij weigert het etiket van soevereinist. Lassalle hoopt stemmen te halen bij de communistische partij, de groenen of zelfs de Republikeinen, maar zijn kandidatuur wordt niet erg serieus genomen.

Emmanuel Macron is misschien wel het fenomeen van deze Franse presidentsverkiezingen. De centrumkandidaat partijloos op, maar heeft wel zijn eigen beweging En marche achter zich. Macron werpt zich op als de kandidaat van het anti-establishment, en wordt zo wel eens de "populist van het extreme centrum genoemd". De ex-minister voert een opvallend pro-Europese koers en komt in de peilingen op de tweede plaats, na Marine Le Pen. Mocht hij het effectief tot in de tweede ronde schoppen, zou hij het volgens de peilingen relatief gemakkelijk halen.

De centrumrechtse partij Les Républicains vaardigt François Fillon af voor de strijd naar het Elysée, in plaats van oud-president Nicolas Sarkozy. Fillon is een conservatieve rechtse politicus en wil onder meer een langere werkweek installeren en de loonkosten naar beneden halen. Op ethisch vlak is hij tegen de volledige adoptie door holebikoppels. Fillon werd een tijdlang gezien als dé topfavoriet, maar sinds enige tijd is de kandidaat voor Les Républicains verwikkeld in een schandaal en een gerechtelijk onderzoek. Hij zou zijn vrouw betaald hebben voor een job als parlementair medewerker, terwijl zijn eega die job nooit effectief zou hebben uitgevoerd. Dat schandaal kostte Fillon de koppositie in de peilingen, voorlopig staat hij derde en zou hij de tweede ronde niet halen.

Nicolas Dupont-Aignan schrijft zich naar eigen zeggen in in de "Gaullistische" traditie en komt op voor de "waarden van de Franse Republiek" met zijn partij Debout la France. Hij voert een erg eurosceptisch beleid en wil Frankrijk meer soevereiniteit geven. Zo is hij geen fan van de euro, en meer in het algemeen is Dupont-Aignan ook tegenstander van globalisering. In de peilingen staat hij momenteel op een kleine 4 procent.

Marine Le Pen - de voorzitter van het radicaalrechtse Front National - is de grote favoriete voor de eerste ronde van de presidentsverkiezingen in Frankrijk. Het recept van het FN is vrij klassiek: meer macht voor Frankrijk, antimigratie en anti-Europa. Le Pen voert zichzelf op als dé kandidate van het anti-establishment en probeert zo aansluiting te vinden bij het succes van de Amerikaanse president Donald Trump of ook nog de brexit. In een Frankrijk dat geplaagd wordt door moslimterrorisme kent het FN meer dan ooit een momentum. 

Jacques Cheminade is met zijn 75 jaar de oudste presidentskandidaat voor zijn partij Solidarité et Progrès. Zijn opvallendste programmapunt: het veroveren van de ruimte. Hij wil een programma lanceren om grote ruimteschepen te bouwen. De mens moet volgens hem op termijn de maan industrialiseren en uiteindelijk ook op de planeet Mars geraken via een heus Aarde-Mars-traject. Cheminade doet voor een derde keer mee aan de presidentsverkiezingen, maar zal ook nu allicht slechts een voetnoot blijven. In de peilingen haalt hij nog geen 1 procent.

De positie van François Asselineau situeert zich rechts tot extreemrechts en wordt gekenmerkt door sterke anti-Angelsaksische gevoelens en complottheorieën. Volgens Asselineau zitten de Verenigde Staten - en meer bepaald de CIA - achter de opkomst van het Front National, islamistische terrorisme en ook achter creatie van de Europese Unie. Hij pleit met zijn Union Populaire Républicaine voor een uitstap uit de NAVO en de EU, maar wil - in tegenstelling tot het Front National - wel degelijk dat Frankrijk een leidende rol neemt in de wereld "als woordvoerder van de vrijheden van de volkeren" en laat zich niet uit met antimigratie uitspraken. 

De Franse presidentsverkiezingen verlopen in twee ronden. De eerste ronde vindt plaats op zondag 23 april. De twee kandidaten die dan het hoogste aantal stemmen halen, nemen het twee weken later tegen elkaar op in de beslissende tweede ronde.

Momenteel wijzen de peilingen uit dat Marine Le Pen de eerste ronde gaat winnen. Nummer twee zou volgens diezelfde peilingen Emmanuel Macron worden. In de tweede ronde zou Macron het dan halen van Le Pen, volgens de peilingen. François Fillon staat momenteel op een derde plaats, zijn kandidatuur wordt geplaagd door het schandaal rond mogelijk fictieve doch goed betaalde jobs voor zijn echtgenote.

Om officieel kandidaat te kunnen zijn, moeten politici 500 handtekeningen zien te verzamelen bij andere verkozenen des volks. Een systeem om het aantal kandidaturen onder controle te houden. De handtekeningen moeten komen uit 30 verschillende departementen en een departement mag niet meer dan 10 procent van het totale aantal handtekeningen leveren. Dit systeem van "parrainage" staat onder controle van de Franse Grondwettelijke Raad.