Zomers van zes maanden tegen het einde van de eeuw
Sinds de jaren 50 zijn de zomers langer geworden en de andere seizoenen korter. Dat blijkt uit een nieuwe studie. De trend zet zich door en als er niets gedaan wordt aan de uitstoot van broeikasgassen, zal de zomer tegen 2100 zes maanden duren en de winter nog slechts twee maanden. Dat kan goed nieuws lijken, maar de gevolgen voor landbouw, volksgezondheid en milieu zijn verstrekkend, zo waarschuwen de onderzoekers.
De klimaatverandering gooit de seizoenen helemaal door elkaar, zo blijkt uit een studie van Chinese onderzoekers in Geophysical Research Letters. In de jaren 1950 waren de seizoenen nog relatief gelijkmatig verdeeld en voorspelbaar, maar sindsdien zijn de zomers gestaag langer en heter geworden, terwijl de winters korter en warmer werden.
De studie gebruikt historische dagelijkse klimaatgegevens van 1952 tot 2011 om veranderingen in de lengte en het begin van de vier seizoenen op het noordelijk halfrond te meten. Daaruit blijkt dat de gemiddelde zomer in die periode langer is gaan duren, van 78 naar 95 dagen, terwijl de winter gekrompen is van gemiddeld 76 naar 73 dagen. Ook de lente en de herfst krompen, respectievelijk van 124 naar 115 dagen en van 87 naar 82 dagen. De veranderingen waren het grootst in het Middellandse Zeegebied en op het Tibetaanse Plateau.
Op basis van klimaatmodellen voorspelt het onderzoeksteam hoe die trend zich verder zal doorzetten tot het einde van deze eeuw. Bij het 'business as usual-scenario', als de uitstoot van broeikasgassen niet verminderd wordt, zullen de winters op het noordelijk halfrond nog amper twee maanden duren, terwijl de zomer bijna zes maanden zal aanhouden. Ook de overgangsperioden in de lente en de herfst zullen verder korter worden.
Grote gevolgen
Een langere zomer kan aanlokkelijk lijken, maar de verschuivingen hebben enorme consequenties voor de landbouw, de volksgezondheid en hele ecosystemen, zo waarschuwt de studie. De snelle veranderingen kunnen ertoe leiden dat de kalenders van dier- en plantensoorten niet meer op elkaar zijn afgesteld, waardoor hele ecosystemen ontwricht kunnen raken.
Seizoensveranderingen kunnen ook grote schade aanrichten aan de landbouw, vooral wanneer “valse lentes” of late sneeuwstormen ontluikende planten in de problemen brengen. Langere groeiseizoenen betekenen ook meer pollen voor mensen met een allergie, en een groter bereik voor muggen die ziektes kunnen overdragen.
Een warmere en langere zomer gaat bovendien gepaard met meer en intensievere hittegolven en bosbranden, terwijl instabiele, kortere winters gepaard kunnen gaan met koudegolven en winterstormen, zoals de recente sneeuwstormen in Texas en Israël.
Bron: telex van persbureau IPS.