België, we klagen je aan voor moord op jouw kinderen in Syrië

België, wij klagen je aan voor moord op je kinderen in Syrië.
Ooit haalde je hongerende Russische kinderen uit de Krim naar ons land;
Gastvrij onthaalde je de kinderen van de Spaanse burgeroorlog;
Je heette de kinderen van Agadir welkom;
Je maakte plaats voor de Vietnamese bootvluchtelingen en hun kinderen;
Je was een toevlucht voor de Chileense kinderen onder de Pinochet-dictatuur.

Ons laat je in het oorlogsgeraas in de Syrische kampen.
Je burgers likken liever nog hun wonden uit twee wereldoorlogen;
Ze zien zo veel liever soldaten in hun straten.
Dat schept een indruk van veiligheid.
Wij zijn bang van alle legers en wapens.

Belgen, zeg je, hebben andere zorgen:
Woonbonussen die ons niet helpen:
Tenten en bommenhemels zijn ons dak;
Energieprijzen en zonnepanelen:
Wij stikken van de warmte;
Gezond eten en drinken:
Ons bereikt niets meer;
Terugbetaling van medicijnen en zorgen:

Dokters komen niet tot bij ons en ziekenhuizen hebben we niet.
Pesterijen, daar zijn we van omgeven;
Misbruik van de beelden van hun kinderen?
Onze foto’s reizen de wereld rond.
Maar niemand wil ons zien of hebben.
België, ons moeder- en vaderland,
Voor jou bestaan we niet eens,
Want papieren hebben we niet eens.

België, we zullen je niet leren kennen,
Noch je trouweloze politici, voor wie
mensen- en kinderrechtenverklaringen vodjes papier zijn.
Dat jij en je Europese bondgenoten hier geen wapens meer verkopen,
Daar hebben wij lak aan: het stikt hier van jullie wapens!
Ons rest geen tijd om je te leren liefhebben.
Oorlog, bommen sluiten binnenkort onze ogen,
Verdoven onze oren.

Kinderen van België en Europa, lieve landgenoten,
We zullen jullie niet leren kennen;
Met jullie zullen we niet spelen noch leren in vrede leven.
Om onze dood zal niemand rouwen.
Ons eigen land heeft ons in de steek gelaten en vermoord.
Gedenk ons op onnozele-kinderendag!

De Belgische kinderen in Syrië

Gerlinda Swillen was 40 jaar lang leerkracht Nederlands. Vandaag is ze wetenschappelijk medewerker aan de Vrije Universiteit Brussel. Ze behaalde een doctoraat met haar proefschrift "Verwekt door de Tweede Wereldoorlog. Oorlogskinderen op de as Brussel-Berlijn".

In 1942 werd ze in België geboren als zogenaamd koekoekskind, haar vader was een Duitse soldaat bij de Wehrmacht. Haar moeder heeft de Belgische nationaliteit. Ze is de oprichtster en voorzitter van de Vereniging der Oorlogskinderen in België (2008-2013). In 2010 verkreeg ze de Duitse nationaliteit, ze was daarmee het eerste Belgische koekoekskind dat de Duitse nationaliteit verwierf.