Bart Peeters schreef de tekst van Tura's afscheidssingle: "Ik wist van niets toen we aan het nummer werkten en ik heb niets gemerkt"

De eerste plannen voor de afscheidssingle van Will Tura werden gesmeed in de coronaperiode. "Will stuurde mij een demootje door, dat hij thuis aan de piano had gemaakt. Mensen weten dat Will een goede zanger is, maar hij is ook een legendarische pianist en componist. Ik vond het meteen mooi, een typische Turacompositie", vertelt Peeters.

"Will zingt in eerste instantie iets in een onbestaande jazztaal met klanken. Hij vroeg mij om dat te vertalen naar een tekst, maar hij bracht me niet op de hoogte van zijn situatie. Ik probeerde goed te luisteren naar wat ik hoorde. Toen ik Will de tekst voorlegde, zei hij "dat is er boenk op"."

"Ik voelde dat er iets aan de hand was, maar ik kon niet zeggen wat. Wanneer mensen met beginnende alzheimer bezig zijn met hun passie, dan overvalt die ziekte hen minder dan wanneer ze nieuwe dingen doen. Ik ben de draagwijdte van deze onderneming pas gaandeweg te weten gekomen."

Ook aan de opnames van het nummer in de Brusselse ICP Studio's denkt Peeters met veel warmte terug. "Will kwam binnen, ging achter de microfoon staan en zong in echte Tina Turner-traditie met alles erop en eraan drie takes van het nummer. Toen was het klaar, en ik merkte dat hij moe was, helemaal niet typisch Will. Wel stond hij krachtig te zingen en met pretoogjes. Pas toen in de studio begon me iets te dagen, tijdens onze telefoontjes vooraf hebben we ongelofelijk veel gelachen en plezier gehad. Ik had precies een jonge gast aan de lijn."

De grote kracht van Will Tura als artiest schuilt volgens Bart Peeters in zijn energie en de eigenheid van zijn composities. "Hij zit letterlijk elke dag aan zijn piano thuis te componeren en dat zal hij in de toekomst ook blijven doen. Zoals hij het zegt in zijn afscheidsinterview, dat hij zijn beste nummer nog moet maken. Turacomposities zijn door hun opbouw een heel eigen wereld, en die blijft bestaan. Het is bijna een roeping."

"Will heeft een immense energie en voelt "De Vlaming" heel goed aan. Hij wordt terecht gerespecteerd en bewonderd. Hij past in het rijtje van Eddy Merckx en het Atomium. Je kan Will eigenlijk niet vergelijken met andere Vlaamse zangers, want hij is op dat vlak de grootste. Iedereen houdt van hem: dat geeft hem de kracht om sterk te staan tegen wat hem nu overkomt."

Steve Willaert is al jarenlang de vaste muzikale sparring partner van Will Tura. Voor zijn laatste single is hij producer van dienst en heeft hij de arrangementen gemaakt. "Ik wist dit al een tijdje, want ik heb altijd een dicht contact gehad met Will en zijn familie", vertelt Willaert bij "Ann en Daan" op Radio 2. "Will zelf heeft dit een beetje verzwegen. Hij spreekt er niet veel over. Hij is nog altijd even enthousiast en goed geluimd."

Ook in de opnamestudio was de samenwerking tussen Willaert en Tura als vanouds. "Ik vind Will nog altijd een ongelofelijk gepassioneerd man, die fantastisch heeft gezongen. Zijn passie voor muziek is volgens mij zijn wapen om tegen de ziekte te vechten. Onze samenwerking was mooi, aandoenlijk en fijn. Will moet vooral blijven wie hij is en zich blijven storten op muziek. Dat lijkt me het beste wat hij kan doen en dat zal hij ook blijven doen."