Muurschilderijen van Marc Sleen en GAL op oude elektriciteitscabine in Bakenbos in Hoeilaart
In de wijk Bakenbos in Hoeilaart werden vandaag twee muurschilderijen van striptekenaar Marc Sleen en cartoonist-kunstschilder GAL feestelijk ingehuldigd. Een oude elektriciteitscabine werd er naar aanleiding van de 50e verjaardag van het wijkcomité op die manier opgefleurd.
Dit jaar bestaat het wijkcomité Bakenbos in Hoeilaart 50 jaar. Om dat te vieren werd een oude elektriciteitscabine in de wijk onder handen genomen. Op de muren van de elektriciteitscabine prijken twee metershoge muurschilderijen van Marc Sleen en GAL. Die laatste groeide op in de wijk.
“Ik woon al jaren in Brussel, maar nu zijn we terug en hebben we iets afgelaten”, zegt kunstenaar Gerard Alsteens (GAL). “Mijn ouders waren hier druiventelers met een 20-tal serres. Ik was te slecht in het knippen van de druiventrossen, dus heeft mijn broer het overgenomen.”
Vredeswil
Het werk dat GAL maakte, omschrijft hij zelf als een vredeswil. “Ik dacht een leuk, feestelijk tafereel te maken, maar toen begon de oorlog in Oekraïne. Toen dacht ik na over een vredesboodschap die ik kon vertellen. Het is nu een figuur die een vredesduif loslaat uit een kooi.” Ook de kleuren die GAL gebruikt, hebben een speciale betekenis. “Ze hebben een vreemde overeenkomst. De kleuren van Overijse zijn geel en blauw, net als die van Oekraïne.”
Het werk werd ontworpen door GAL, maar op de muur aangebracht door Chris Tijs, graficus en oud-leerling van GAL. “Het is de eerste keer dat ik zoiets mocht doen. Ik heb al veel werken binnenhuis gemaakt, maar nog nooit zoiets groot en buiten. Het was veel voorbereiden, maar ik ben fier op het resultaat.”
“De wijk is door de jaren heen veel veranderd, maar de sfeer is altijd gebleven”, vertelt Freddy die al 50 jaar in het Bakenbos woont. “Het is nu een multiculturele wijk. Er zijn nog maar een paar nakomelingen van mensen die hier vroeger woonden.”
Lelijke elektriciteitscabine
Het idee om de oude, lelijke elektriciteitscabine op te frissen kwam ook van Freddy. “Het heeft zeker vijf jaar geduurd. We wilden het eerst gewoon een kleurtje geven, wit bijvoorbeeld, maar toen ben ik verder gaan zoeken naar mensen zoals Marc Sleen en GAL. Gal was geen probleem, want die is hier opgegroeid. En voor Marc Sleen hebben we hulp gekregen van de Nerosprieten. Die zijn mee op de kar gesprongen.”
