"Ik werk graag met mensen"

"Ik ben hier al zeven jaar actief. Eerst als ouder van mijn twee voetballende zonen, maar een jaar later ben ik hier de damesploeg beginnen trainen en sinds een drietal jaar ben ik ook penningmeester van de club. De functie van penningmeester was vrijgekomen en ze vonden niemand, dus ben ik eraan begonnen. Ik ben graag met cijfers bezig." Willy is hier duidelijk een bezige bij. "Ik wil echt een club steunen waar je je goed voelt."

"Elk jaar hebben we nieuwe vrijwilligers nodig", zegt ze. "Het is niet zo makkelijk om die te vinden. Veel mensen hebben geen tijd en de wereld is vandaag zo gejaagd." En taken zijn er hier genoeg: bestuurlijke taken, het trainen van de verschillende ploegen, zorgen voor een goed verloop van de wedstrijden, coördinerende taken, terreinverzorging, truitjes wassen...

"VK Helderhoek is een middelgrote club met een 230-tal leden", legt voorzitter Rudi Schwartz uit. Ook de clubvoorzitter is een vrijwilliger. "Ik ben al 32 jaar bestuurder", zegt hij. De leden zijn zowel jong als ouder: "jeugd, senioren en veteranen" noemen ze dat hier. "De jongsten zijn zo’n 5 jaar oud en de oudste dame is bijna 54", weet Willy.

Als penningmeester draagt ze een grote verantwoordelijkheid. "Zo moet ik erop toezien dat de lidgelden op tijd worden betaald. Dat is een belangrijke inkomstenbron voor de club." En die inkomsten zijn echt nodig, want er moeten heel wat rekeningen worden betaald. Willy geeft een korte opsomming: "De huur van de terreinen, de truitjes wassen, aankoop van sportmateriaal, betalen van scheidsrechters,…"

"Ook de kantine is een belangrijke inkomstenbron", weet ze. "Daarom organiseren we hier allerlei activiteiten: wedstrijden tussen vaders en trainers gevolgd door een spaghettiavond, een nieuwjaarsreceptie, communie- of verjaardagsfeestjes voor de leden, tegen een zacht prijsje. En we hebben hier ook en moedersclub die een wafelenbak organiseert ten voordele van onze jeugdwerking."

"Het is een gezellige ploeg mensen hier", zegt Willy. "En ik werk graag met mensen."

Toch is niet alles een goednieuwsshow in de voetbalclub. "Wij laten onze club draaien met een 35-tal vrijwilligers", legt Rudi Schwartz uit. "We hebben altijd handen te weinig, en daarom spreken we geregeld nieuwe mensen aan." Dat kunnen ouders van jonge spelertjes zijn, maar ook iets oudere spelers zelf.

"Vaak beseft men onvoldoende welke verantwoordelijkheid onze vrijwilligers nemen", zegt Rudi. Hij erkent dat de overheid wel de corebusiness van zijn club ondersteunt, maar hij is niet zo opgetogen over wat daartegenover staat. "Met alleen maar lidgeld hou je de club onmogelijk overeind, dus moeten we wel drank verkopen, tombola’s organiseren of wafels verkopen. Vzw’s worden gedwongen om een btw-boekhouding bij te houden." De administratieve rompslomp valt met andere woorden zwaar. "Zo wordt het moeilijk om vrijwilligers te blijven motiveren. Er zijn te weinig stimuli van de overheid."

"Ook leden vinden alles vaak evident en staan er soms niet bij stil dat alle ondersteunende taken door vrijwilligers gebeuren", legt Rudi uit. Niet dat hij gedemotiveerd raakt. "Ik heb geen schouderklopjes meer nodig." En aan stoppen denkt hij evenmin: "Als je zoiets niet graag doet, doe je het gewoon niet."