Populaire jeugdauteur Dirk Bracke (68) is overleden, bekend van "Black" en "Het Engelenhuis"

Dirk Bracke is een van de bekendste Vlaamse jeugdauteurs. Heel wat van zijn boeken zijn bekroond in binnen- en buitenland, en vertaald in het Deens, Duits, Spaans en Pools. 

Bracke bereikte verschillende generaties jongeren. Zijn boeken dienden vaak als inspiratiebron voor schoolopdrachten en waren het onderwerp van menig boekbespreking. "Zijn dood is een groot verlies voor zijn familie en vrienden, onze uitgeverij en voor de Vlaamse jeugdliteratuur", klinkt het in het persbericht van Standaard Uitgeverij. Bracke laat een vrouw, twee kinderen en vier kleinkinderen na. 

Dirk Bracke debuteert in 1993 met "Steen", een verhaal dat zich afspeelt tijdens de ijstijd. Tot dan is hij aan het werk in een postsorteercentrum, na een handelsopleiding. "Steen" wordt in 1988 al gepubliceerd in de reeks "Vlaamse Filmpjes", jeugdboeken die worden uitgegeven als tijdschrift. Bracke werkt het verhaal nadien pas  uit tot een volwaardige jeugdroman.

Een jaar later al brengt Bracke zijn tweede boek uit, "Blauw is bitter": een verhaal over kinderprostitutie op de Filipijnen. De inspiratie haalt Bracke uit een reportagereeks in het magazine Knack, over kinderprostitutie in Zuidoost-Azië. De toon voor zijn volgende boeken is gezet: Bracke gaat geen enkel maatschappelijk thema nog uit de weg. 

De grote doorbraak komt er in 1996 met "Het uur nul", een verhaal over een tiener met aids. Bracke heeft zijn stijl gevonden: hij schrijft volwassen verhalen, op maat van jongeren. Zijn stijl is direct en onverbloemd, ook als het gaat over seks of geweld. En nee, het verhaal loopt niet altijd goed af. 

Bracke wordt daarom de  bad boy van de Vlaamse jeugdliteratuur genoemd. Maar de schrijver maakt er een erezaak van om pas een verhaal over een bepaald thema uit te werken na grondige research.  Hij verdiept zich onder meer in drugs, oorlog, incest, prostitutie en bendegeweld. Voor "Back" en "Black" gaat hij mee op patrouille met de Brusselse politie, en voor "Het Engelenhuis" praat hij met geïnterneerde tienermeisjes.

Zijn laatste boek "Watervrees" is verschenen in 2019. Een jaar later moest "Chicago" nog verschijnen, maar dat boek blijft helaas onafgewerkt.

Begin februari 2021 kondigt Bracke zelf aan dat hij - met spijt in het hart - afscheid moet nemen van het schrijverschap. Zijn gezondheidstoestand laat het schrijven niet langer toe. Meer details over zijn gezondheid geeft hij niet.

"Het lukt me gewoon niet meer om te schrijven. Als ik 10 minuutjes lees, worden mijn ogen al moe", vertelt Bracke dan op Radio 2. "Ik zou bij wijze van spreken niet weten wat ik moet doen zonder schrijven, maar ik heb geen keuze." 

In zijn afscheidsinterview vertelt Bracke ook dat hij vooral het rechtstreekse contact met zijn publiek zal missen. Het signeren op de Boekenbeurs, of scholen bezoeken: de auteur is altijd bijzonder graag in interactie gegaan met zijn jonge publiek. 

"Ik vind het fijn om het verhaal achter mijn boeken te vertellen. Met wie ik tijdens de voorbereidingen gesproken heb, wat ik allemaal gezien heb. Zoals bij "Black", toen ik met de politie rondreed door de straten van Brussel. Lezers kunnen die extra informatie dan plaatsen als ze het boek lezen."

Beluister hier het Radio 2-interview van februari met Dirk Bracke over zijn afscheid:

En ook bij "Culture club" op Radio 1 vertelde Bracke in maart over waarom hij stopt. Beluister het hieronder. De tekst gaat daaronder voort. 

Dirk Bracke kan als een van de weinige Vlaamse auteurs zeggen dat er drie van zijn boeken verfilmd zijn. Enkel Tom Lanoye ("Alles moet weg", "Sprakeloos" en "Troisièmes Noces"; "Kartonnen dozen" wordt nog verfilmd en "Het goddelijke monster" werd een reeks op Eén, red.) en Jef Geerarts ("De zaak Alzheimer", "Dossier K." en "Het tweede gelaat",red.) valt diezelfde eer te beurt.

In 2010 verfilmt regisseur Hans Herbots het boek "Het Engelenhuis". De film "Bo" wordt de grote doorbraak voor de amper 16-jarige actrice Ella-June Henrard, die tienerprostitué Bo vertolkt.

In deze reportage vertelt Bracke over de research die hij gedaan heeft bij geïnterneerde meisjes in een gesloten jeugdinstelling, voor zijn boek "Het Engelenhuis" (lees voort onder de video):

Regisseursduo Adil El Arbi en Bilall Fallah maakt in 2015 van de boeken "Back" en "Black", over Brusselse straatbendes, de film "Black". Het wordt een regelrechte kaskraker. Het begin ook van een bijzonder goede en warme verstandhouding tussen de succesvolle auteur, en het populaire regisseursduo dat dankzij "Black" ook wordt opgemerkt in het buitenland.

Adil en Bilall hebben ook plannen om "Straks doet het geen pijn meer" te verfilmen, een verhaal uit 2001 over incest. Het is het eerste boek dat Adil El Arbi ooit heeft uitgelezen op school. Hij was zo aangegrepen door het verhaal dat de regisseur er een erezaak van maakte om het boek ooit te mogen verfilmen. 

De jonge El Arbi vroeg als jonge filmstudent al toestemming aan Dirk Bracke. En hij kreeg effectief zijn zegen. De opnames staan gepland voor 2022. "Zijn ziel zal aanwezig zijn bij het maken van de film", zegt Adil El Arbi in een eerste reactie op het overlijden van Bracke.

In dit fragment legt Dirk Bracke zelf uit waarom de verfilming van "Black" het label "16+" heeft gekregen (lees voort onder de video):