Oekraïne wint zoals verwacht het Songfestival, België strandt op 19e plaats

Al wekenlang is Oekraïne de topfavoriet om deze editie van het Songfestival te winnen. "Stefania" van Kalush Orchestra is een eerbetoon aan de moeder van rapper Oleg Psjoek. Sinds Rusland Oekraïne eind februari binnengevallen is, is het lied uitgegroeid tot een ode aan alle moeders en aan "moeder Oekraïne". 

Op basis van de punten van de vakjury eindigt Oekraïne op de vierde plaats, na het Verenigd Koninkrijk, Zweden en Spanje. De stemmen van het publiek duwen Kalush Orchestra naar de top van het klassement, waar de band eindigt met 631 punten. "Bedankt om Oekraïne te steunen. Deze overwinning is voor elke Oekraïner", zegt Psjoek wanneer hij de trofee in ontvangst neemt.

"Stefania" is een mix van folk, hiphop, fluitpassages en opzwepende beats. Ook vorig jaar deed Oekraïne het met "Shum" van Go_A al erg goed, het eindigde toen op de vijfde plaats. Dit jaar was de winst verwacht omdat de kans erg groot was dat het land van het Europese publiek de sympathy vote zou krijgen, maar "Stefania" is ook een goeie song die veel vakjury's overtuigd heeft. 

Na hun performance smokkelen ze met de kernachtige boodschap "Please help Oekraïne, help Marioepol, help Azovstal" deze keer ook wel een politieke boodschap binnen in de wedstrijd, iets wat eigenlijk niet mag tijdens het Songfestival. 

Tonen dat de Oekraïense cultuur springlevend is, ondanks alle oorlogsgeweld: dat was het doel van Kalush Orchestra tijdens hun drie minuten op het grootste podium van Europa. En daar zijn ze ook tijdens de finale in geslaagd. 

Dit is het finale scorebord van de 66e editie van het Songfestival: 

De Belgische kandidaat Jérémie Makiese komt tijdens de finale als 16e aan de beurt. Zijn nummer "Miss you" gaat over alles wat we hebben gemist tijdens de coronacrisis. Makiese heeft zich de voorbije week erg populair gemaakt in Turijn, bij fans van het festival en bij zijn medekandidaten. 

"Hij heeft ons donderdag enorm trots gemaakt", zegt VRT-commentator Peter Van de Veire. "Het is een jongen met enorm veel charisma, discipline en een steengoeie stem. Je hoort ook dat hij een enorme Michael Jackson-fan is en elke keer zingt hij de song anders. Zoals ze in 2022 zeggen: he nailed it."

En dat doet Makiese ook vanavond, hij staat met een enorme naturel op het podium en lijkt moeiteloos zijn hoge noten te halen. "Heel mooi die noten gepakt, zeer vlotjes", reageert Van de Veire. Makiese krijgt punten van de vakjury's uit verschillende landen, maar krijgt slechts 5 punten extra van het televotende publiek. Hij eindigt op de 19e plaats, net als Hooverphonic vorig jaar.  

"De act was misschien wat braaf en kwam niet zo goed in beeld, maar Jérémie Makiese heeft zichzelf niets te verwijten", zegt Songfestivalkenner Gianni Paelinck. Tijdens de tweede halve finale van donderdag werd Jérémie Makiese achtste. 

De finale van het Songfestival begint met een cover van "Give peace a chance" van John Lennon en Yoko Ono, een duidelijke vredesboodschap, die de link legt met het conflict in Oekraïne.

Meteen daarna volgt een medley van de Italiaanse zangeres Laura Pausini (vooral bekend van "La solitudine"), een van de presentatoren van de show. Pausini zal in het laatste deel van de show (en bij het begin van de puntentelling) om onduidelijke redenen ook een hele tijd uit beeld verdwijnen, maar duikt uiteindelijk toch opnieuw op. 

Net als tijdens de halve finales loopt er af en toe ook wel eens iets fout in de regiekamer tijdens de show, iets wat ook Peter Van de Veire niet ontgaat. 

Frankrijk doet het dit jaar in het Bretoens, de regionale taal van de Franse regio Bretagne. Zanger Alvan en het trio Ahez brengen met "Fulenn" ("vonk") een Keltisch klinkend electrolied, met een stevige bas. Het lied gaat over een meisje dat op een tragische manier aan haar einde komt omdat ze een onweerstaanbare drang heeft om te dansen. 

Voor het eerst in de 66-jarige geschiedenis van het Songfestival zingt er dit jaar niemand in het Frans, terwijl Barbara Pravi vorig jaar met "Voilà" (in het Frans) voor Frankrijk wel nog de tweede plaats haalde. 

Het publiek in de PalaOlimpcio kan "Fulenn" duidelijk smaken want klapt en joelt uitbundig mee.  Op de vakjury's en op het publiek thuis had het lied echter niet hetzelfde effect, want Frankrijk eindigt voorlaatste. 

Noorwegen is een van dé sensaties van deze editie. Subwoolfer is een band met twee anonieme knalgele wolven, met al even anonieme dansers in gele morphsuits. Al zijn er wel allerlei theorieën over wie er onder de maskers schuilt. Ook in Noorwegen is er een nationale zoektocht geweest naar hun identiteit. 

Het nummer is aanstekelijk, heeft een absurde tekst "Give that wolf a banana" en een strakke choreografie. "Het is goed gedaan, maar het slaat nergens op, maar da's goed, want dit is het Songfestival", vat commentator Peter Van de Veire het samen. Noorwegen behaalt met het nummer een tiende plaats. 

Dankzij Måneskin dat vorig jaar de overwinning binnenhaalde voor Italië speelt het Songfestivalcircus zich deze week af in Turijn. Het duo Mahmood en Blanco dat Italië dit jaar vertegenwoordigt behoort ook tot de favorieten van deze editie met hun lied "Brividi" (rillingen).

Mahmood, die bekend werd via "The X factor Italia", werd in 2019 ook al eens tweede. Helaas klinken Mahmood en Blanco vanavond niet altijd even toonvast. Maar aangezien ze een thuismatch spelen lijkt het aanwezige publiek in de zaal daar alvast niet om te malen. "Brividi" levert het duo en Italië uiteindelijk een zesde plaats op. 

Spanje gaat als een van de "Grote Vijf", de vijf landen die de grote geldschieters van het Songfestival zijn, rechtstreeks naar de finale en stuurt Chanel, een musicalster met enorm veel podiumervaring. Voor de act van "SloMo" werkte ze onder meer samen met de choreograaf van Jennifer Lopez. "Ze is ongelofelijk populair bij de gay community en kan erg hoog eindigen", denkt Peter Van de Veire. 

Chanel valt ook op met haar outfit die duidelijk geïnspireerd is door die van de matadors. Ze schudt energiek met haar haren en rolt over het podium, het publiek in de PalaOlimpico is er alvast wild van. Chanel zelf "zal dit optreden alvast voor de rest van haar leven herinneren", zegt ze aan het eind van haar performance. De derde plaats in de rangschikking zal haar deelname alleen maar onvergetelijker maken. 

Nederland kiest voor het eerst in meer dan 10 jaar nog eens voor een lied in het Nederlands en stuurt S10 met "De diepte". 

Stien den Hollander die in haar jeugd te kampen had met ernstige psychische problemen noemt haar lied een "liefdesbrief aan je eigen verdriet". Ze staat helemaal alleen op het podium, maar kan overtuigen. Vooral de "Tadada dadadadadada"'s en de "Oehoe aha"'s nemen het publiek mee. En het erg breekbare einde gaat recht naar het hart.  S10 strandt net buiten de top 10 en eindigt op de 11e plaats. 

Zweden is zowat de eeuwige kanshebber op het Songfestival. Ook dit jaar maakt het land volgens Songfestivalwatchers weer veel kans met "Hold me closer" van Cornelia Jakobs. 

"Watch and learn, Europa (kijk en leer)", zegt ook Peter Van de Veire, die benadrukt dat het land van ABBA elk jaar "een onwaarschijnlijke song" stuurt. Die "onwaarschijnlijke song" brengt Zweden naar de vierde plaats in de rangschikking. 

Het Verenigd Koninkrijk stuurt dit jaar Sam Ryder, die bekend werd door covers die hij op TikTok plaatste. Hij moet ervoor zorgen dat de Britten niet zoals de voorbije twee jaar stranden met nul punten en slaagt daar met glans in. Het Verenigd Koninkrijk eindigt dit jaar op de 2e plaats, na Oekraïne.  

De boodschap van "Space man" is "wees tevreden met wat je nu hebt". Volgens Peter Van de Veire denk je bij het horen van Sam Ryder meteen aan Freddy Mercury van Queen. "Dit is een popsong die een classic kan worden." 

Nog een opvallende act komt van Polen. Zanger Ochman brengt "River", een nummer met zeer felle vocale uithalen, met veel drama, maar het werkt. "Het was een plezier voor mij om dit moment met jullie te delen, jullie zien er prachtig uit", zei hij. Polen eindigt als twaalfde. 

De meest bevreemdende act van de avond is ongetwijfeld die van zangeres Konstrakta uit Servië. Zij brengt "In corpore sano", waarin ze kritiek uit op het Servische gezondheidssysteem. 

Ze lijkt continu haar handen te wassen in een kommetje. Wanneer ze het opzwepende "Biti zdrava" (wees gezond) zingt en met haar handen zwaait, het typerende gebaar van de act, wordt het publiek in Turijn helemaal wild. Servië eindigt op een mooie vijfde plaats.