Minister van Justitie Van Quickenborne: "Wie partner doodt, moet levenslang kunnen krijgen”

Elk jaar eist partnergeweld in ons land levens. Dat werd gisteren aangekaart in een reportage van Pano over geweld tegen vrouwen. Officiële cijfers zijn er niet, maar vorig jaar alleen al telde de actiegroep stopfemicide 24 vrouwen die gedood werden door hun partner.

Minister van Justitie Vincent Van Quickenborne wil daarom dat de maximumstraf voor dodelijk partnergeweld opgetrokken wordt. Hij wil dat laten opnemen in de hervorming van het strafwetboek, waar de regering op dit moment aan werkt.

Wie vandaag in een opwelling iemand om het leven brengt, moet zich verantwoorden voor doodslag en riskeert tot 30 jaar cel. Maar Van Quickenborne wil dat geweld binnen een relatie als verzwarende factor opgenomen wordt in de strafwet. Dat zou betekenen dat ook iemand die zijn partner doodt zonder voorbedachte rade levenslang kan krijgen.

Een fatale afloop kan vaak echter ook vermeden worden. Pano stelde vast dat alarmsignalen van slachtoffers vaak niet of onvoldoende snel opgepikt worden. Van Quickenborne wil daarom ook meer inzetten op het in kaart brengen en het tegengaan van partnergeweld.

"Door de gebrekkige digitalisering van justitie is het vandaag nog onvoldoende mogelijk om intrafamiliaal geweld goed in beeld te krijgen", aldus Van Quickenborne. "Het digitaal dossier zal daarom prioritair ingevoerd worden voor intrafamiliaal en seksueel geweld."

Ook wordt er momenteel gewerkt aan een nieuwe digitale risicotaxatietool. Nu al heeft de politie een checklist met alarmsignalen bij klachten over partnergeweld. De nieuwe tool moet ervoor zorgen dat alarmerende risicosituaties sneller gesignaleerd worden aan justitie en andere betrokken diensten.

Het parket kan dan onder meer een tijdelijk huisverbod opleggen. Dat wordt vandaag al veel toegepast in Limburg en Antwerpen. De invoering van de risicotaxatietool moet helpen om dat ook in andere provincies sneller en automatisch toe te passen.

Van Quickenborne wijst ook op het 'mobiel stalkingalarm', dat de voorbije maanden uitgetest werd in de politiezone Gent. Partners die uit een gewelddadige relatie stappen, krijgen nadien vaak te maken met stalking door hun ex-partner. Ook Kristina en Marieke, die getuigden in de Pano-reportage, werden hiervan slachtoffer.

Het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen (IGVM) ontwikkelde daarom een stalkingalarm. Dat is een klein toestelletje dat slachtoffers van stalking meekrijgen en dat ze bijvoorbeeld rond hun nek kunnen dragen. Het is verbonden met hun gsm. Wanneer ze op een knop drukken, wordt hun locatie meteen verstuurd naar hulpdiensten die het dossier kennen. Die kunnen dan snel ingrijpen.

Op dit moment lopen in Gent achttien slachtoffers van een zware stalking rond met zo'n toestel. Een eerste evaluatie was positief: negen keer kwam het tot een interventie, vier keer werd de dader daarbij op heterdaad betrapt. Van Quickenborne wil het stalkingalarm de komende maanden verder uitrollen in het hele land.