"Eens "Be our guest" uit "Beauty and the beast" in je hoofd zit, krijg je het er niet meer uit!"
"Beef ragout, cheese souffle. Pie and pudding 'en flambe'. We'll prepare and serve with flair a culinary cabaret." Belle kon zich 30 jaar geleden geen betere ontvangst gedroomd hebben in het kasteel van het Beest, toen de animatiefilm "Beauty and the beast" op 22 november 1991 in de Amerikaanse bioscoopzalen verscheen. Theepot Mrs. Potts/Mevrouw Tuit, kandelaar Lumière en klok Cogsworth/Pendule ontvingen haar met open armen in de uitbundige meezinger "Be our guest", dat nadien uitgroeide tot een van de meest gewaardeerde Disneyliedjes ooit. Want, "eens het in je hoofd zit, krijg je het er nooit meer uit!"
Het nummer uit "Beauty and the beast/Belle en het beest" was oorspronkelijk voorzien voor Maurice, de vader van Belle, die, na toevallig in het kasteel van het Beest verzeild te zijn geraakt, door het huishoudpersoneel met "Be our guest" zou ontvangen worden, tot groot ongenoegen van het Beest. Toch besloten de makers van de film dat het beter zou zijn dat Belle, in een later stadium van de film en omdat zij toch een van de 2 hoofdfiguren was, een dergelijke introductie moest krijgen. Die introductie volgde dan, nadat Belle een etentje met het Beest geweigerd had en alsnog met een hongergevoel naar de keuken afgezakt was. Daar heetten theepot Mrs. Potts, kandelaar Lumière en klok Cogsworth haar dan, alsof ze een extravagante Broadwayshow bijwoonde, welkom.
Met dank aan 'de muzikale chemie' tussen actrice Angela Lansbury (Mrs. Potts) en acteur Jerry Orbach (Lumière), die het nummer in de stijl van Maurice Chevalier (Franse revuezanger, bekend door zijn strohoed en smoking, red). bracht. "En dat gebeurde heel bewust zo", zou Orbach later in een interview toegeven.
"Meer dan waarschijnlijk werd het nummer naar een hoger niveau getild omdat Angela Lansbury en Jerry Orbach tijdens de opnames samen zongen, iets wat zelden gebeurt bij opnames van animatiefilms, en dat terwijl de muzikanten live speelden. Bovendien leek Orbach op dat moment duidelijk in zijn rol te zitten en niet enkel te zingen: mocht het gekund hebben, hij zou zijn beginnen dansen ook!", concludeerde Cinemablend in april 2018. Iets wat door componist Alan Menken alleen maar bevestigd kon worden: "Beide acteurs op hetzelfde moment in een opnamestudio hebben, dat was een geweldig gevoel. Muzikaal theater. Ronduit hemels."
Menken: "Ik herinner me dat ik de muziek van "Be our guest" aan Howard (Ashman, tekstschrijver, red) voorstelde als een soort geraamte: "Ik heb er nauwelijks over nagedacht, 'ya da dum da da dum …ba ba ba ba ba ba …'" Toen ik die elementaire tune verder wilde afwerken, lukte me dat niet: ik slaagde er maar niet in dat dom muziekstukje te verbeteren. Om de eenvoudige reden dat het niet verbeterd moest worden. Het kwam nog meer tot zijn recht met de woorden van Howard erbij." (SoundTrack, oktober 2010) Met als refrein: "Be our guest! Be our guest! Put our service to the test. Tie your napkin 'round your neck, cherie. And we'll provide the rest."
"Mrs. Potts was gebaseerd op Mrs. Bridges uit de BBC-serie "Upstairs, downstairs", de kokkin die in die serie het huishouden regelde. Dat uitgangspunt hield Howard ook voor ogen toen hij "Be our guest" schreef. Mrs. Potts is de opgewekste figuur van allemaal, met een groot moederhart voor haar kleintje, het theekopje Chip/Barstje. Hun liefdevolle relatie was ook een leidraad bij het schrijven van het nummer." (Soundtrack)
De kritieken op dit filmmoment, "waar plezier en humor nooit ver weg zijn", waren alvast ronduit lovend. Zo beweerde Entertainment Weekly in maart 2017: "In een film die gekleurd wordt door liefde en hartzeer is de gastvrije welkomstboodschap van Lumière een moment van pure vreugde, terwijl borden en bestek in de eetkamer van het Beest rondvliegen." Screenrant besloot in oktober 2020: "Lumières flair voor dramatiek leidt de kijker naar een spectaculair etentje, afgewerkt met dansend tafelzilver, regenboogkleurige lichtjes en, natuurlijk, "the grey stuff" (een soort mousse die Belle tijdens het liedje proeft, red)."
"Een meesterlijk filmmoment en een van de hoogtepunten van "Beauty and the beast". "Be our guest" groeide uit tot een van de meest herkenbare Disneyliedjes ooit. Maar ja, wie zou er dan niet willen toegezongen worden door een troep betoverde voorwerpen?", aldus Film Music Central in mei 2016. Uiteindelijk kwamen de beoordelingen meestal neer op volgende omschrijvingen: "Ongelooflijk 'catchy'", "Erg aanstekelijk", "Uitbundig en opzwepend", "Bruisend en sprankelend" of "Gezellig en vrolijk".
Toch verloor "Be our guest" tijdens de jaarlijkse Oscaruitreiking van het titelnummer van de film. Dat had wellicht vooral te maken met de felle promotiecampagne die Disney rond dat lied gevoerd had en met het feit dat "Beauty and the beast" intussen wereldwijd op een melig-zeemzoeterige manier de hitparade ingezongen was door Celine Dion en Peabo Bryson.
Maar dat nam niet weg dat nadien "Be our guest" vaker opdook in lijstjes met beste Disneynummers ooit. "Vooral", aldus entertainmentwebsite BuzzSugar, "omdat, eens in je hoofd, je het er nooit meer uit krijgt. Het zal er voor de rest van je leven blijven wonen." En intussen duurt dat dus al 30 jaar lang, want "With dessert, she'll want tea. And my dear that's fine with me":