Gesjareld in de senaat – Geert Hoste

Geert Hoste is stand-up comedian.

Ik ben nog niet van mijn verbazing bekomen dat de dames van K3 niet gehuldigd werden voor hun prestaties de voorbije 10 jaar. Na ‘K3 zoekt K3’ kwam er geen receptie in het Vlaamse parlement of in de Kamer of Senaat. Geen ontvangst op het Paleis. Mochten het voetballers of wielrenner geweest zijn, dan was dat al lang gebeurd. Of poolreizigers, ik zeg maar wat. Maar drie vrouwen die hun ziel uit hun lijf hebben gedanst en gezongen? Die tienduizenden kinderen hebben laten meedansen? Die een hele generatie meisjes vrolijke momenten hebben bezorgd? Daarvoor heeft ‘Brussel’ geen bloemetje over.

Tijdens de zomer stond ik in de lift van de Balletschool in Antwerpen toen er 30 jonge danseressen binnen dansten. ‘Wat komen jullie doen dames?’, vroeg ik voor de vuist weg. ‘We volgen stage Moderne en Hedendaagse dans’, was het antwoord.

Naast mij in de lift stond de K3-choreografe Axana Ceulemans. Axana was in die dagen druk doende mij het passende dansje voor ‘Oyalélé’ aan te leren. De jonge danseressen herkenden haar niet. En ik dacht bij mezelf: ‘Ballerina’s, jullie hebben waarschijnlijk als kleine meisjes de dansmicrobe gekregen door K3.’

Axana moet niet op een onderscheiding rekenen. Onze politici, die zelf nog geen polonaise foutloos kunnen dansen, delen hun culturele prijzen en onderscheidingen uit aan dansers die in Avignon op één been kunnen staan. Geen slecht woord over diegene die al prijzen gekregen hebben overigens, dik verdiend. Net als Aznavour. Ik heb heerlijk geslowd op zijn nummers in mijn dancing days.

Maar ik wil toch een lans breken voor Karen, Kristel, Kathleen en Josje. Vier heel succesvolle artiesten, zangeressen, danseressen én rolmodellen. Vrouwen die in de fleur van hun leven ontslagen werden. Niet omdat ze hun werk niet goed deden, maar omdat ze bruutweg vervangen werden door nieuwe meisjes. Ik heb geen politica of vakbond horen protesteren hierover. Ik heb geen overheid weten hulde brengen aan die vrouwen, bij de start van hun Farewell Tour. Geen bloemetje, geen speldje, geen ballon. Geen prinsesjes uit Laken.

Op de Senaat moeten we niet rekenen. De Belgische Senatoren kunnen het er niet bij hebben. Het voorbije jaar hebben ze zich uit de naad gewerkt. Nagedacht over de zinvolle invulling van hun taak. En ze schieten lekker op! In de lente hebben ze ganzenlever van het feestmenu geschrapt, in de zomer twee bijenkorven op het dak gezet, in de herfst heeft Paul Vandendriessche de kandidaat missen-België rondgeleid. En deze week nog werd Charles Aznavour gehuldigd met champagne en saumon. Het stopt ergens.

Hard gewerkt jongens.