Wie wordt de opvolger van Theresa May?

"Wie had dit ooit kunnen denken?" Dat waren de woorden waarmee de kersverse eerste minister John Major in november 1990 zijn eerste kabinetsvergadering opende. Hij zal vast niet de enige rond de tafel geweest zijn die dat toen dacht. De man was de meest onwaarschijnlijke partijleider die de Conservatieven ooit gehad hebben. En de meest onwaarschijnlijke Britse premier.

Deze zoon van twee trapezisten was nooit genoemd als mogelijke eerste minister. Hij was te grijs, te onopvallend, te braaf om na de defenestratie van Margaret Thatcher in de lijstjes met kandidaten voor te komen. En toch werd hij de uitverkorene. Op het gevaar af om in dezelfde val als toen te trappen: dit zijn de kanshebbers.

Boris Johnson is vermoedelijk, na Theresa May, het in het buitenland bekendste Conservatieve parlementslid. Voor de enen is hij een politieke held, volgens de anderen een onverbeterlijke charlatan. In 2016 was deze kleurrijke oud-journalist en oud-burgemeester van Londen het boegbeeld van de brexitcampagne. Daarna werd hij minister van Buitenlandse Zaken, en nam hij ontslag uit protest tegen de brexitplannen van Theresa May. Hij is populair bij de Conservatieve achterban, maar bij zijn collega's even gehaat als hij geliefd is.

De mysterieuze, sociaal onhandige en volgens sommigen volstrekt wereldvreemde Michael Gove. In de tijd van het brexitreferendum nog een aartsbrexiteer. Na het referendum tekende hij het vonnis van Boris Johnson door hem eerst te steunen in de leiderschapsverkiezing en dan die steun in te trekken om zelf kandidaat te zijn. Als minister van Milieu ging hij vierkant achter Mays brexitakkoord staan.  

Minister van Buitenlandse Zaken. Was eerst  tegen de brexit, dan ervoor. Daarom twijfelen velen aan zijn principevastheid. Vorig jaar kreeg hij kritiek omdat hij de Europese Unie vergeleek met wijlen de Sovjet-Unie.

Deze harde brexiteer was heel kort minister voor de Brexit, maar nam ontslag uit onvrede met Mays brexitpolitiek. Hij is bereid om een "no deal" te aanvaarden .

Sajid Javid is momenteel minister van Binnenlandse Zaken. Hij stemde in het referendum van 2016 tegen de brexit, wat hem door harde brexiteers kwalijk wordt genomen. Deze zoon van een Pakistaanse buschauffeur is, in tegenstelling tot veel van zijn partijgenoten, geen voorstander van een harde aanpak van de immigratiekwestie.

Amber Rudd was de voorganger van Sajid Javid als minister van Binnenlandse Zaken. Ze stemde tegen de brexit, en is daarom onaanvaardbaar voor veel brexiteers. Die vrezen dat ze zelfs zou kunnen instemmen met een tweede referendum. Ze kan bij haar partijgenoten wel op persoonlijke sympathie rekenen.

Van alle kandidaten is David Lidington ongetwijfeld de man met de meeste politieke ervaring in Westminster. Hij was al de rechterhand van de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken onder Margaret Thatcher. Hij is Theresa Mays vicepremier, en is een voorstander van het lidmaatschap van de Europese Unie.