Videospeler inladen...

Steeds meer ultralopers in België: "Belangrijk om de grenzen van je lichaam te kennen"

Zondag wordt in Antwerpen het startschot gegeven van de 34ste Antwerp 10 Miles & Marathon. Tussen de massa sportievelingen doen er dit jaar tientallen ultralopers mee, die beide wedstrijden combineren voor het goede doel. Het aantal ultralopers in België zit al een tijdje in de lift: steeds meer sportievelingen wagen zich aan extreme afstanden te voet, vaak verspreid over verschillende dagen. De vraag blijft of zulke afstanden wel gezond zijn voor het menselijk lichaam.

Een marathon lopen als oefensessie voor een nog grotere tocht. De gedachte alleen doet heel wat monden openvallen. Steeds meer lopers wagen zich aan een "ultrarun" om tot het uiterste van hun fysieke capaciteiten te gaan. De afstanden van zulke tochten kunnen sterk verschillen: van de minimale afstand van 45 kilometer tot hallucinante tochten van meer dan duizend kilometer, verspreid over meerdere dagen. 

Het aantal ultralopers is de laatste tien jaar sterk gestegen. In 2009 telde ons land 590 ultralopers. Dat aantal is inmiddels verzesvoudigd: maar liefst 3.639 sporters wagen zich op regelmatige basis aan grote afstanden. Naast het aantal lopers, krijgt de sport ook steeds meer aandacht. Dat zien we aan het aantal loopwedstrijden dat er de laatste jaren bij kwam. In 2008 werden er in totaal 7 ultraloopwedstrijden georganiseerd in België. Dat zijn er ondertussen 59 geworden.

1.600 kilometer

Bij het ultralopen bestaan er twee categorieën: de afstandswedstrijden en de tijdswedstrijden. Die wedstrijden kunnen steeds verschillen: van een kleine dagloop van 50 kilometer tot een zestiendaagse tocht van 1.000 mijl (ongeveer 1.600 kilometer). Bij de tijdswedstrijden wordt er geteld volgens uren of dagen. Een tocht van 6 uur wordt beschouwd als een minimum, terwijl een 24 urenloop de meest gebruikelijke afstand is.

Mensen zoeken steeds vaker een vorm van extra sensatie tijdens het lopen

Joeri Schepers, voorzitter Marathon and More Belgium

"De toenemende populariteit van het ultralopen is grotendeels de verdienste van de afstandswedstrijden", zegt Joeri Schepers, voorzitter van vzw Marathon and More Belgium. "Lopers willen hun fysieke grenzen verleggen, maar tegelijkertijd ook genieten van de natuur. Dat is perfect mogelijk tijdens zogenoemde "trails" of natuurlopen."

Binnen de competitieve ultralopen is vooral de 6 urenloop en de 100 kilometer populair. Dat ziet Joeri aan het aantal deelnemers van de wedstrijden. Verder merkt hij dat het gegeven van lopen om te lopen steeds minder in de smaak valt. "Mensen zoeken steeds meer een extra sensatie tijdens het lopen. Kijk maar naar de talrijke "Color Runs" (waarbij je tijdens het lopen met verfbommen wordt bekogeld, n.v.d.r.), of de hindernisraces zoals de "Spartacus Run"."

Lopen voor je leven

De hamvraag voor dit soort sporten blijft of zulke prestaties gezond zijn voor het menselijke lichaam. Een vraag die Rudi Frankinouille, sportfysioloog aan het Universitair Ziekenhuis Antwerpen vaak voorgeschoteld krijgt. Frankinouille werkt nauw samen met het ultraloopmilieu en trainde al enkele lopers voor de befaamde Marathon Des Sables (de zesdaagse wedstrijd die Tom Waes voor het programma Tomtesterom in 2010 uitliep). Volgens hem komt de sport niet zonder risico's. “Wanneer lopers niet voorzichtig genoeg trainen, kunnen ze hartritmestoornissen oplopen of kan de immuniteit dalen, waardoor ze sneller ziek worden.” 

"Om je goed voor te bereiden op een ultraloop, plan je best zeer veel trainingen in binnen je dagelijks ritme. Het is belangrijk om steeds meer te lopen, zodat je die lange afstanden gewoon wordt. Atleten die zich voorbereiden op de Marathon Des Sables leggen makkelijk 120 tot 150 kilometer per week af." Volgens Frankinouille is het bovenal verstandig om je te laten begeleiden door een ervaren coach. 

De prestatiedruk is een stuk minder aanwezig en het tijdsresultaat is minder belangrijk

Thirsa Michiels, ultraloopster

Ook de lopers zelf kunnen dat beamen. "Het enige wat je kan doen, is kilometers maken", zegt Joeri. "Als je steeds verder loopt, in een rustig tempo, geraak je daar snel aan gewoon." "De prestatiedruk bij het ultralopen is een stuk minder aanwezig en het tijdsresultaat is minder belangrijk", vult Thirsa Michiels aan. Thirsa is dokter en raakte vorig jaar volledig verkocht aan het ultralopen. "De fysieke uitdaging blijft, maar het lopen zelf is veel belangrijker."

Thirsa Michiels begon twee jaar geleden met ultralopen. Ze mikt binnenkort op haar eerste 100 kilometer.

Sinds vorig jaar heeft Thirsa al heel wat kilometers op de teller staan, al volgt ze niet echt een vast programma. Haar geheim is gelijkaardig aan dat van elke ultraloper: kilometers maken en niet flirten met blessures. "Dat heeft ook geen zin", zegt Thirsa. "Het lopen zelf geeft me voldoening. Het gaat niet om hoe snel je loopt, maar om hoe ver en hoelang je loopt. Het is daarbij belangrijk dat je de grenzen van je lichaam goed kent."

Antwerp Ultra

Een handvol ultralopers neemt dit jaar deel aan de Antwerp 10 Miles & Marathon, waarbij ze beide wedstrijden na elkaar lopen. Dat doen ze ten voordele van Stop Darmkanker. Het is niet ongebruikelijk dat fanatieke sporters beide tochten na elkaar doen, maar organisator en extreme ultraloper Christophe Vandewiele vond het een goede gelegenheid om het goede doel in de kijker te zetten. "We hebben verschillende redenen om zulke evenementen te organiseren", zegt hij, "of zoals hier in Antwerpen, op de kar te springen van bestaande evenementen."

Christoph is zelf een fervent ultraloper en traint momenteel voor de Tor Des Géants: een van de bekendste ultralopen ter wereld. 330 kilometer en 22.000 hoogtemeters door het Mont Blancmassief, maar Christoph geniet van elke meter. Zijn tocht bestaat uit lopen, eten en slapen, van begin tot eind. "Ultralopen is een manier van leven", zegt hij. "Het is een kwestie van telkens opnieuw je grenzen opzoeken, om ze vervolgens te verleggen."

We willen het ultralopen op een positieve manier in de kijker zetten. Associaties met arrogantie willen we echt vermijden
Christoph Vandewiele, organisator Antwerp Ultra

"Enerzijds hebben we allemaal een reden om voor het goede doel te lopen. Dit jaar steunen we onder andere Stop Darmkanker. Ik verloor zelf mijn grootvader aan die ziekte, dus ik heb motivatie genoeg om te helpen. Anderzijds willen we het ultralopen op een positieve manier in de kijker zetten. Associaties met arrogantie willen we echt vermijden, omdat iedereen wel een punt heeft gehad wanneer hij begon met lopen. Elke prestatie is voor iedereen verschillend, en dat verdient altijd bewondering", besluit Christoph.

Bekijk hieronder het verslag van "Het Journaal":

Videospeler inladen...

Meest gelezen