Bevallen in de ruimte als opstapje naar een kolonie op Mars

SpaceLife Origin, zo heet de start-up waar Angelo Vermeulen, die werkt aan de Technische Universiteit Delft, adviseur bij is, en tegen 2024 wil die een vrouw laten bevallen in een ruimtetuig op zo'n 400 kilometer van de aarde. Het bedrijf wil de bewoning van de ruimte meer realistisch maken, en het doet daarvoor onderzoek naar de menselijke voortplanting in de ruimte. 

De bevalling is daar een onderdeel van, en volgens Vermeulen is er veel belangstelling voor en hebben er zich al zes vrouwen aangemeld om op een lijst te staan om te bevallen in de ruimte. 

Als je kijkt naar de ruimtevaart, en die vergelijkt met zo'n 20 jaar geleden, is er nu volgens Vermeulen een hele andere dynamiek, met heel wat meer spelers, en zijn de mogelijkheden en de dromen om ook op andere plekken in de ruimte te gaan wonen, veel reëler geworden dan vroeger. Daarbij rijst natuurlijk de vraag hoe je als mens lang in de ruimte kunt leven, en welke gevolgen dat heeft. Dan kom je uit bij de biologie, zo zei hij, en daarvoor is er nu veel belangstelling. Dat bleek ook uit de aandacht die er besteed werd aan het eerste plantje dat op de maan ontkiemd was vorige week, en nu weer met dit onderzoek.

Ruimtevaart is nu een globaal fenomeen geworden, zei Vermeulen, met meer nationale en commerciële spelers, dankzij het feit dat veel zaken nu geminiaturiseerd zijn en beschikbaar zijn geworden voor kleinere spelers. En de essentie van de zaak is voor Vermeulen dat de ruimte nu gezien wordt als een ieuwe economische opportuniteit, een nieuwe economische ruimte.

Bij hem speelt daarbij niet de achterliggende gedachte dat het hier om zeep is, en dat we hier weg moeten, voor Vermeulen is de ruimtevaart een samengaan met de aarde. Via de ruimtevaart zorgen we ook voor de aarde, zo zei hij, wat blijkt als je kijkt naar de klimaatverandering, die begrijpen we dankzij de ruimtevaart. Hij ontkent niet dat er andere mensen zijn die vinden dat we een plan B moeten hebben omdat het hier vroeg of laat gedaan zal zijn, maar persoonlijk is hij ervan overtuigd dat de mens op aarde zal blijven. 

Voor een bevalling in de ruimte zijn er wel nog heel wat problemen, zo geeft hij evenwel toe. Een aangepast ruimtepak maken voor een zwangere vrouw, dat zou nog wel lukken, maar de grote, centrale uitdagingen zijn de straling in de ruimte en de G-krachten. 

Hier op aarde worden we beschermd tegen de kosmische straling door de magnetosfeer van onze planeet, de invloed van het magnetisch veld, maar in de ruimte heb je dat niet en word je veel sterker bestraald. Nu zou dat volgens Vermeulen nog wel meevallen, omdat het korte missies zouden zijn en de bestraling dus niet zo lang zou duren.

Het grote probleem zijn echter de G-krachten bij de lancering en het neerdalen van het ruimtetuig. G-krachten zijn de krachten die ontstaan door versnelling (of afremmen), en ze zijn nu al zwaar voor een gezonde, normale mens. Wat ze zouden doen met een zwangere vrouw, en met een baby die terugkomt naar de aarde, en die toch al niet zo'n sterke lichaamsstructuur heeft, dat weet men niet. Zelf heeft Vermeulen daar toch wel grote, kritische vragen bij, en hij geeft toe dat men eigenlijk nog niet weet hoe men dit zou kunnen aanpakken. 

Een mooie oplossing hiervoor zou zijn als we er eindelijk in zouden slagen een ruimtelift te maken, een "space elevator", zei Vermeulen, maar dat is een voorlopig nog heel theoretisch concept om op een langzamere manier via een kabel naar de ruimte te gaan. Daarbij komen nauwelijks G-krachten in het spel, maar voorlopig is dat toekomstmuziek. 

Hoe zo'n bevalling in de ruimte eraan toe zou gaan, is Vermeulen niet zo duidelijk, misschien is zo'n "zwevende" bevalling voor een deel te vergelijken met een bevalling onder water. 

Uiteraard is het de bedoeling dat er een medisch team meegaat met de zwangere vrouw in de ruimte, en de bevalling is maar een onderdeel van het onderzoek van SpaceLife Origins, zij onderzoeken alle aspecten van voortplanting in de ruimte. 

Daarvoor is er al geëxperimenteerd met dieren, en bij dieren die in het water leven, vissen, kleine kreeftjes en poelslakken, gaat dat prima, die doen het goed. Wat de zoogdieren betreft, is het volgens Vermeuelen echter nog niet helemaal duidelijk hoe dat zou moeten gaan. Overigens gaat het bij de dieren over het hele proces, met voortplanting die in de ruimte gebeurt, en dan het hele proces van de zwangerschap, wat nog een heel andere verhaal is dan iemand die op aarde zwanger is geworden, de ruimte in sturen.

SpaceLife Origins heeft een stappenplan, zo zei Vermeulen, en tegen 2020 wil het bedrijf een aantal eicellen en zaadcellen in een kleine ark in de ruimte brengen, als een soort van back-up, en de bevalling in de ruimte willen ze dan in 2024 laten plaatsvinden. Dat lijkt hem evenwel toch al te optimistisch als streefdatum. 

En zoals gezegd, is de bevalling maar een onderdeel, en is het de bedoeling van het bedrijf om inzicht te krijgen in hoe we ons kunnen voortplanten in de ruimte, met het idee om naar andere plekken in de ruimte te verhuizen en daar ook te kunnen leven, bijvoorbeeld op Mars. 

Als je op Mars leeft, is daar meer straling en minder zwaartekracht, en we weten eigenlijk niet hoe het er daar aan toe zou gaan. En met dit onderzoek kan je beter begrijpen hoe we een kolonie op Mars zouden kunnen stichten, zo zei Vermeulen.  

Bekijk hieronder het volledige gesprek met Angelo Vermeulen in "De afspraak":