Selectieve lockdown in Madrid: "Dit is geen quarantaine, dit is segregatie"
Terwijl het virus zich razendsnel blijft verspreiden in de Spaanse hoofdstad, wordt de bewegingsvrijheid van de Madrilenen ingeperkt. Maar niet voor iedereen, want de lockdown is selectief en treft vooral de armste wijken van de stad. Inwoners spreken van segregatie en discriminatie.
In Spanje evolueert de coronacrisis van kwaad naar erger. In de regio Madrid gingen gisteren 37 zones op slot, maar het aantal nieuwe coronabesmettingen blijft exponentieel toenemen. In nóg 16 zones is het aantal besmettingen gestegen tot meer dan 1.000 per 100.000 inwoners. Een uitbreiding van de plaatselijke lockdown zit er dan ook aan te komen.
Momenteel treft de lockdown zowat 885.000 Madrilenen - 13 procent van de bevolking - in zes districten van de hoofdstad en in zeven gemeenten errond. Wie in de wijken in quarantaine woont mag er alleen nog uit voor essentiële verplaatsingen en heeft een officieel document nodig als bewijs om naar het werk of naar school te gaan, of om voor een oudere te gaan zorgen.
Wij moeten wel bier gaan serveren in de rijke Salamancawijk, maar hier mogen we zelf geen pint drinken
Parken en speeltuinen blijven dicht, cafés en restaurants draaien nog op halve kracht en in kerken is nog één derde van de gelovigen welkom. "Absurd", zegt Erika Ortega, wiens bar de deuren moet sluiten om 22 uur, terwijl de concurrentie een straat verder (waar geen restricties gelden) tot 1 uur 's nachts open mag blijven. "Wij moeten wel bier gaan serveren in de rijke Salamancawijk, maar hier mogen we zelf geen pint drinken."
Astronomische boetes
Astronomische boetes (tussen 600 en 600.000 euro) moeten de maatregelen afdwingen en honderden politieagenten moeten de onzichtbare wijkgrenzen bewaken. Veel mensen uit deze wijken werken in de informele sector, als poetshulp of kinderoppas in rijke buurten. Zij geraken niet aan de nodige documenten om zich te mogen verplaatsen. Maar zonder werk geen eten op tafel, dus nemen velen toch het risico om te pendelen, zonder papieren op zak.
"Als de politie me tegenhoudt, kan ik enkel mijn identiteitskaart tonen", zegt Janina Flores uit de arbeiderswijk Puerta Bonita. De Ecuadoraanse Flores werkt in het zwart, als bejaardenverzorgster in het centrum van Madrid. Zelfde probleem bij Coni López, afkomstig uit Nicaragua, die een oude vrouw verzorgt: "Ik kan niet anders, ik moet mijn huur betalen en de studies van mijn zoon."
Veel mensen wonen in precaire omstandigheden, zoals Sara García, een alleenstaande moeder die met haar vier kinderen in een appartementje van 40 vierkante meter huist. Een luchtje scheppen in het park is nu ook al geen optie meer.
We hebben het gevoel dat ze ons willen afzonderen in plaats van ons te helpen
Zondag kwamen al duizenden Madrilenen op straat en volgend weekend worden er opnieuw betogingen verwacht. "We hebben het gevoel dat ze ons willen afzonderen in plaats van ons te helpen", klagen de demonstranten. Ze voelen zich gestigmatiseerd door minister-president Isabel Díaz Ayuso van de rechts-conservatieve Partido Popular (PP), die zich vorige week ook al denigrerend had uitgelaten over migranten, toen ze beweerde dat hun levensstijl tot meer coronabesmettingen leidt. De uitspraak veroorzaakte veel controverse in Spanje en Ayuso suste dat ze het niet racistisch of kleinerend had bedoeld.
Maar Díaz Ayuso heeft nog meer katjes te geselen. Vorige week eisten dokters en verplegers haar ontslag omdat de openbare gezondheidszorg de coronacrisis niet aankan. "De gezondheidszorg gaat instorten", waarschuwt verpleger Victor Aparicio. "We staan nog maar aan het begin van de tweede golf en er zijn nu al ellenlange wachtlijsten. Er is te weinig personeel, gezondheidswerkers zullen de werkdruk niet volhouden en zelf ziek worden. Het is nu al zo erg en we zijn nog maar september. Wat zal het zijn in december, als er de meeste zieken zijn?"
Structureel tekort aan medisch personeel in Spanje
Het tekort aan medisch personeel is een structureel probleem in Spanje, er zijn veel minder dokters en verplegers dan het Europees gemiddelde (zie grafiek). Maar de gezondheidszorg in de achtergestelde wijken die nu in quarantaine moeten, is er nog veel erger aan toe. "Wij moeten buiten op straat wachten, met veel mensen bijeen, in lange rijen. Wat wil je? Het is normaal dat corona hier weer opflakkert", klaagt Mari Paz Gonzalez in de arbeiderswijk Vallecas. "Hier is een medisch centrum, maar de spoedafdeling is gesloten. Veel medische centra werken maar op halve kracht", licht een andere betoger toe.
Lees verder onder de grafiek.
Meer openbaar vervoer en betere gezondheidszorg, in plaats van segregatie en repressie, is een centrale eis in dit debat. "In de metro zitten we als sardines opeengepakt. Wij zijn extra kwetsbaar. Ons opsluiten is totaal onrechtvaardig en discriminerend."
U kunt hier het journaalitem over het protest in Madrid herbekijken:
