"De Belg zal moeten tevreden zijn met frietjes van 5 centimeter"

De Vlaamse gazons kleuren stilaan geel en bruin. De droogte blijft duren, de enkele regenbuitjes zijn te kort en te lokaal om het dorstige land te laven. Ook de boeren beginnen zich zorgen te maken.

Het zand stuift over de kasseien van de beroemde Paddestraat in Velzeke. Enkele moedige wielertoeristen vreten stof. Boer Guido van Mieghem tuurt bezorgd naar de strakblauwe lucht.

Van Mieghem is nieuw in het Oost-Vlaamse Velzeke. Hij moest zijn boerderij in Doel noodgedwongen verlaten voor uitbreiding van de haven en vond een nieuw bedrijf in de Zwalmstreek. Schilderachtig, maar droog.

Kurkdroog

“De aarde op dit aardappelveld is kurkdroog, dat zie je.” Zijn knoestige boerenhanden graaien in de uiteenvallende aarde. “Maar geen paniek. Deze aardappelplanten zien er nog goed uit. Ze kunnen het redden zolang het niet te warm wordt. De grond is hier goed, het veld lag er mooi bij toen we gingen planten en het zal wel nog regenen zeker?”

Maar liefst honderd hectaren grond heeft van Mieghem hier, samen met z’n twee zonen. Akkerland en weiland voor de dieren. Tarwe en vroege maïs houden zich ook nog sterk, maar het gras op de weilanden groeit nu te traag. Als echte regen uitblijft, zullen de gewassen ook kleiner zijn.

“In plaats van frietaardappelen van tien centimeter, zal de Belg zich moeten tevreden stellen met knolletjes en frietjes van vijf centimeter”, voorspelt van Mieghem. “Ook wie net prei, kool en zo heeft geplant, moet natuurlijk extra opletten. Voor kleine plantjes kan het problematisch worden. Maar dat is natuurlijk landbouw: leven met de natuur. We leven op het ritme van de buienradar en daarom volgen we Frank en Sabine op de voet: hun voorspellingen zijn voor ons van levensbelang.”

Hetzelfde geluid klinkt bij de Boerenbond. Pieter Van Oost: “Je hoort de boeren nog niet klagen, maar er is natuurlijk wel zorg. Er is in Vlaanderen nog geen echte schade, maar de meeste gewassen kunnen nu echt wel regen gebruiken.”

Malse regenbui

Kan er dan niet gewoon besproeid worden? Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Je moet het materiaal hebben, er moet genoeg water voorhanden zijn, het kost tijd en geld en eigenlijk is niets zo goed als de natuur. Guido van Mieghem: “De beste regen is een urenlange, malse en gezapige regenbui. Dan kan de grond echt drinken. Als je besproeit, is dat als een hevige plensbui: niet goed voor de doorsnee akkergrond met klassieke gewassen.”

Roepen de boeren nog hulp in van bovenaf? “Eieren naar de Arme Klaren brengen doen we zeker niet: dan krijg je juist droog weer. Ik ben gelovig, maar niet voor dat soort dingen. Ik geloof in goeie grond die mooi verzorgd is. Dat is het echte kapitaal van de boer. Dan kan het gewas ook tegen een stootje.”

Hij richt zijn blik opnieuw op de schapenwolkjes die dichter drijven: “Volgens Frank komt daar regen van.”

Frank Deboosere: "We hebben veel malse, lekkere regen nodig"

Meest gelezen