Hier met die premie voor wolvin Naya!

Beste Vogelbescherming Vlaanderen,

Ik vind het wat raar dat ik mij voor een wolvenkwestie tot u moet wenden, maar vermits u – luidens de berichten in de media – op het geld zit, is het tot u dat ik mijn schrijven richt. U hebt dus 30.000 euro veil voor de gouden tip die u naar de moordenaars van wolvin Naya en haar nageslacht leidt. Dat is geen kleingeld. U gaat ervanuit dat de moordenaars onder het jagersvolk moeten gezocht worden, en dat 30.000 zilverlingen zullen volstaan om de tongen los te maken. Wat ik van U wil weten is dit: geldt uw aanbod ook als de vork enigszins anders aan de steel zit? Ik verklaar mij nader.

Van de zomer begaf ik mij naar het militair domein van Leopoldsburg. Mijn plan was om enkele welpen uit het nest – of hoe heet zoiets bij wolven – te roven en deze op Ebay aan te bieden voor, zeg maar, duizend euro per stuk. 

Wolvenpups zijn namelijk zeer schattig, ik heb dat met eigen ogen kunnen zien in een natuurdocumentaire van die oude Engelsman die overal ter wereld achter wilde dieren aanzit, u zult hem zeker ook kennen. 

Alras had ik diep in de Limburgse wildernis, in de Wouter Bekebosjes, de woonst van het koppel August-Naya gelokaliseerd. Ik wachtte tot August na de jacht zijn dagelijkse pint ging pakken in café bij Roodkapje, achter de statie van Leopoldsburg, en ging vervolgens tot de actie over.

Bij mijn nadering ontblootte de wolvin Naya echter haar grote gele tanden en stootte zij een dreigend gegrom uit. Haar jongskens – vijf in getal – zochten angstig piepend de diepste diepten van het wolvenhol op.  

Ik had uiteraard met deze vijandige verwelkoming rekening gehouden. Daarom had ik een list bedacht. Van op veilige afstand zwaaide ik met een perfect nagemaakte badge van het agentschap Kind en Gezin en kondigde aan dat ik de welpen of pups of whatever kwam wegen en meten en inenten tegen kroep en kinderverlamming. Om de show compleet te maken haalde ik een witte jas, een stethoscoop en een spuit tevoorschijn uit mijn rugzak, dat maakt altijd indruk.

“Mevrouw Naya, sprak ik met een amper merkbare trilling in de stem, deze visitatie is verplicht gesteld door de Vlaamse overheid; u eraan onttrekken kan leiden tot gerechtelijke vervolging en plaatsing van uw koters in een instelling.”

Mijn list werkte wonderwel. Een goede moeder zijnde, en tevens een goede burgeres, liet Naya toe dat ik haar wollebollekes ter hand nam en zogezegd inspecteerde. Wel hield zij mij nauwgezet in het oog. En zo liep het mis. 

Naya begreep meteen het bedrog toen ik drie van haar wolfjes in mijn rugzak wilde moffelen en er al fluitend vandoor gaan. Beste Vogelbescherming Vlaanderen, het was zij of ik. Als ik niet zo snel de tasergun die ik illegaal op het darknet had kunnen kopen, had kunnen trekken, was mijn laatste uur geslagen geweest. Helaas was het toestel niet goed afgesteld of zijn wolvinnen kleinzerig van aard, enfin, Naya gaf na een ijzige wolvenkreet te hebben geslaakt, geen enkel teken van leven meer.

Om een lang verhaal kort te maken. Ik heb alle vijf de wolvenwelpen en het kadaver van hun arme moeder mee naar huis genomen. Ik heb Naya heel schoon opgezet. Taxidermie is namelijk mijn hobby. Ge moest haar zien, het is net of ze nog leeft! En ik heb de wolfjes die nu al grotere wolvenjongen zijn in het kot van onze overleden (en opgezette) labrador Jackie opgesloten. Dit kan evenwel niet blijven duren. Die wolvenjongen eten de oren van mijn kop en gedragen zich als balsturige pubers. 

Mijn vraag aan u is de volgende: kom ik voor uw 30.000 euro in aanmerking als ik u de opgezette Naya bezorg? En hoeveel hebt u over voor elk van haar jongen? Ik heb intussen al veel kosten gehad, voor minder dan 2.000 euro per stuk bougeer ik eigenlijk niet. En hoe zit dat met de belastingen? Als ik uw principiële toezegging heb, kunnen we een manier afspreken om de overdracht discreet en zonder politionele inmenging te laten verlopen. En laat het vooruit gaan, want de wolvenjongen huilen de hele buurt bij elkaar. 

Met hoogachting,

Iemand die onbekend wenst te blijven