1 tot 7 juli 1915: Italiaans offensief tegen Oostenrijk mislukt

Na twee weken stopt het Italiaanse leger zijn offensief tegen de Oostenrijkers bij de Isonzo-rivier. Het offensief heeft niets opgeleverd en de verliezen zijn zwaar.

De stafchef van het Italiaanse leger, generaal Cadorna, heeft een einde gemaakt aan de Italiaanse aanvallen aan de Isonzo.

Twee weken lang probeerden zo’n 200.000 man Italiaanse troepen door te breken aan de benedenloop van de Isonzo, die van de Julische Alpen naar het uiterste noorden van de Adriatische Zee stroomt. Ze werden tegengehouden door een half zo grote Oostenrijks-Hongaarse troepenmacht.

Italiaanse krijgsgevangenen wachten om naar een kamp afgevoerd te worden, achter de tralies komen burgers kijken naar deze bijzondere attractie (Oostenrijkse Nationale Bibliotheek).

De situatie lijkt op wat al veel eerder aan het Westelijk Front gebeurde. De aanvaller is in het nadeel. De Oostenrijkse forten-rij langs de rivier zorgt voor een ware slachting onder de Italiaanse troepen.

Oostenrijks-Hongaarse genietroepen bouwen een versterkte positie hoog in de bergen.

Daarbij komt dat de Isonzo in dit seizoen op veel plaatsen overstroomt, iets dat de Italianen hadden kunnen voorzien.De Italianen hebben wel meer noordelijk in de bergen een bruggenhoofd aan de Isonzo gevormd, maar hebben daar geen gebruik van gemaakt.

Het Italiaanse élan en de hoop om snel Gorizia en Triëst te veroveren hebben een flinke deuk gekregen.

Links, de Italiaanse koning Victor Emmanuel klaagt dat hij helemaal geen vooruitgang ziet, zijn opperbevelhebber, Cadorna, bevestigt dat er niets te zien is. Rechts, " Wel, Beppo, lopen de vrouwen daar in de Isonzo ook zo achter jou aan? Neen, voorlopig alleen de Oostenrijkse mannen". Lustige Blätter, juli 1915.

Italiaanse pantserkruiser getorpedeerd

De Italiaanse pantserkruiser ‘Amalfi’ is in de buurt van Venetië gekelderd door een Oostenrijks-Hongaarse onderzeeër.

De ‘Amalfi’ was met zijn 8000 ton en 140 m lengte een van de grootste Italiaanse oorlogsschepen. Het was amper tien jaar oud, maar feitelijk al verouderd. Het schip was een paar keer gebruikt door de koning en koningin van Italië om een staatsbezoek af te leggen.

De Amalfi onmiddellijk nadat het schip door de torpedo is getroffen.

De ‘Amalfi’ was op terugweg van de Oostenrijkse marinebasis Pola naar Venetië, toen het werd aangevallen door de U-26 van de ‘Kaiserliche en Königliche Marine’.

Het schip zonk zeer snel. Toch zouden zowat 680 van de 750 opvarenden gered zijn, dankzij een snelle en koelbloedige reactie van de bemanning.

Het is een van de grootste oorlogsschepen die tot nu toe het slachtoffer werd van het nieuwe, verschrikkelijke duikbootwapen. Het toont in elk geval aan dat de Oostenrijkers ook op zee kunnen toeslaan.

Op 25 april had een andere Oostenrijke U-boot, de U-5 onder luitenant von Trapp, de nog iets zwaardere Franse pantserkruiser ’Léon Gambetta’ tot zinken gebracht.

In werkelijkheid was de U-26 een Duitse onderzeeër, de UB 14, met een Duitse bemanning. Ze voeren onder Oostenrijks-Hongaarse vlag, want Duitsland was op dat moment nog niet in oorlog met Italië.

Britten reorganiseren hun munitieproductie

Het Britse parlement heeft een wet goedgekeurd die de munitieproductie drastisch moet verhogen. De wet is een gevolg van de ‘granatencrisis’ van de vorige maanden.

Er was felle kritiek op het tekort aan munitie voor de artillerie aan het front. Het werd duidelijk dat de geallieerden de oorlog niet kunnen winnen als de industrie niet volledig ten dienste van de oorlog wordt gesteld.

Lloyd George als redder in nood voor het Britse leger en de man die Britse oorlogsindustrie gesmeerd zal doen werken (Western Mail, 7-6-1915, en News of the World, 2-5-1915).

De wet geeft forse bevoegdheden aan het nieuwe Ministerie van Munitie. Deze nieuwe dienst, onder leiding van de dynamische minister David Lloyd George, neemt veel taken van het Ministerie van Oorlog over, dat weinig efficiënt bleek te zijn als het om de organisatie van de wapenproductie ging.

Alle bedrijven die aan de strijdkrachten leveren, komen onder een speciaal regime. Het ministerie regelt de lonen en arbeidsvoorwaarden. Arbeiders die zonder toestemming hun baan in het bedrijf opgeven, kunnen worden gestraft. De bedrijven moeten ook meer vrouwen in dienst nemen.

Britse soldaten aan het werk in een munitiefabriek. Alle legers, ook de Fransen en de Duitsers, werden op een bepaald moment verplicht soldaten weg te halen van het front om de wapennijverheid te versterken.

Meest gelezen