Volg mijn voorbeeld: laat de auto staan wanneer het kan

Je zou het misschien niet meteen verwachten van een CEO die de autosector vertegenwoordigt, maar toch is het zo: al twintig jaar doe ik aan zogenaamde “combimobiliteit”. Ik besef het, het woord is nog niet ingeburgerd en dat zal een tijd vergen. Je weet wel, verschillende vervoersmiddelen combineren om van punt A naar punt B te gaan.

Ik woon in Tervuren en ga ‘s morgens heel vroeg met de auto naar mijn kantoor in Woluwe. Voor vergaderingen in de Brusselse binnenstad, verplaats ik me dan altijd met de metro en daarna ga ik te voet of fiets ik verder naar mijn eindbestemming. Dat gebeurt ook wel eens met een elektrische deelscooter. En dat lukt perfect, maar het vergt wel een slimme aanpak. En op die manier geef ik ook de auto de plaats die hij verdient: belangrijk, maar niet altijd en overal het meest aangewezen Zo stel ik voor elke week een mobiliteitsplan op: hoe en met welk vervoersmiddel ga ik naar die vergadering of die afspraak? Zo’n plan is cruciaal om combimobiliteit te doen werken. Anders hou je het niet vol. Ik vergelijk het met een koppel dat op voorhand plant wie en wanneer de kinderen van school gaat ophalen. Als je daar impulsief mee begint, dan loopt het fout. Timemanagement, maar dan op zijn mobiliteits dus.

Dit weekend werd voor de 97ste keer het Autosalon geopend. De rol van het Autosalon verandert ook. De tijd dat het alleen maar een showroom was van chique en nieuwe wagens, is eigenlijk voorbij. De autosector moet mensen mobiliteit bieden, maar draagt ook een verantwoordelijkheid om mensen mee te helpen overtuigen om beter na te denken over hun mobiliteit. Maar op het einde van de rit blijft de mens verantwoordelijk voor zijn of haar acties. En dat vergt een mentaliteitswijziging. 

Ik vergelijk het met de bobcampage. Jongeren weten dat drinken en rijden niet samengaan, terwijl veertigplussers vaker nog tegen de lamp lopen. Wie wil gaan feesten, maar toch enkele glaasjes wijn wil drinken, denkt eerst op voorhand na hoe hij of zij uiteindelijk terug thuis raakt. Dat is hetzelfde met combimobiliteit, je denkt eerst na vooraleer je iets doet. Anders werkt het gewoon niet.

Sinds vorig jaar is er op het Autosalon ook een salon vol monowheels, elektrische fietsen, steps, scooters … om mensen te laten proeven met het gecombineerd gebruik van bijvoorbeeld de auto of het openbaar vervoer met dat type vervoermiddel. We lieten hen ook kennismaken met autodeelplatformen. En met slimme multimodale apps die duidelijk maken wat de reistijd en alternatieven zijn van punt A naar punt B. Ook dit jaar doen we dat opnieuw. De tijd dat het Autosalon nog maar enkel een hoogmis is van koning Auto, is voorbij. De autosector denkt verder na dan dat. Alternatieve vervoermiddelen hebben er wel degelijk hun plaats. Zo is er een merk dat bij aankoop van een auto een plooifiets of elektrische step cadeau geeft. Ook De Lijn, de MIVB en de NMBS zijn aanwezig. 

Los van meer capaciteit op het openbaar vervoer, betere aansluitingen en meer randparkings, moeten we multimodale mobiliteit zelf promoten. Het mobiliteitsbudget kan daar een grote rol in spelen. Op het Salon kies je binnenkort – of eigenlijk vandaag al - niet meer alleen je nieuwe auto, maar stel je je eigen menukaart samen van die producten en diensten die jou het meest mobiel houden.

Als mensen, net als ik al doe, bewuster omgaan met hun tijd en aan den lijve ondervinden welke winst het hen oplevert als ze beter nadenken over hun mobiliteit en het gebruik van de auto, wel dan gaat die mentaliteitswijziging er echt wel komen. En die files zullen dan minderen.