Fietsen in Brussel: slecht idee, of net goed gezien? Vijf fietsers getuigen

Hoe zit dat nu precies: is fietsen in Brussel echt zo onveilig als wordt gezegd, en is het eigenlijk zoveel efficiënter? In dit artikel doen vijf fietsers hun verhaal: "Als je oogcontact zoekt met de bestuurder, komt het goed."

Steeds meer mensen wagen zich op de fiets in Brussel voor hun dagelijkse verplaatsingen, al blijft hun aantal voorlopig nog miniem in vergelijking met de vierwielers. Door het grote aantal files zitten pendelaars die de auto nemen vaak in de knoei, terwijl fietsers zich dan weer veel sneller kunnen verplaatsen. Dat klinkt goed, maar de fietsers moeten er dan de potentiële gevaren en slechte luchtkwaliteit bij nemen.

Hun aantal groeide in de nasleep van de aanslagen vorig jaar spectaculair (tot 30 procent erbij in vergelijking met jaar daarvoor), maar na de aanslagen in Londen bleek al dat dit slechts een tijdelijk fenomeen zou kunnen zijn. De fietsers hopen evenwel van niet. Als hun aantal blijft groeien, zullen automobilisten steeds meer rekening houden met hen, en zullen er nog meer fietsers bijkomen.

Wij laten vijf fietsers getuigen over hun ervaringen: "Als je bij Louisa aankomt, ben je maar beter goed wakker!"

Clare: "Hoffelijke bestuurders krijgen een brede glimlach terug"

Clare fietste al in Londen en Edinburgh voor ze 7 jaar geleden naar Brussel kwam. "Ik fiets omdat het de snelste manier is om op het werk te raken. Op het werk is er ook een soort kameraadschap ontstaan tussen de fietsers, en da's tof." 

Toch zijn er ook negatieve punten: "Sommige autobestuurders behandelen ons alsof wij verantwoordelijk zijn voor hun mobiliteitsproblemen. Zij gaan te dicht rijden en brengen ons zo in gevaar. Ik hoop echt dat ze begrijpen dat ik een zus ben, een tante, een dochter, een vriendin enz. Mijn leven doet ertoe voor anderen en het is belachelijk dat ze me van de weg willen duwen met een auto. Hoffelijke bestuurders trakteer ik op een brede glimlach. Ik hoop dat dit hen aanzet om hoffelijk te blijven rijden."

"Mijn tweede probleem is luchtvervuiling. Ik heb astma, wat fietsen soms lastig maakt maar ik geniet er te veel van om het op te geven. Ik hoop dat de beleidsmakers de luchtkwaliteit eindelijk eens wat serieuzer gaan nemen."

Aoifie: "Doet slechte lucht positieve gezondheidseffect van bewegen niet teniet?"

"Wij wonen in de stad en fietsen is handig als je kleine kinderen hebt: het is de eenvoudigste en snelste manier om kindjes te vervoeren", zegt Aoifie. "Ik fiets meer sinds de aanslagen, maar eigenlijk vooral omdat het handig is en ik er fitter door word dan om veiligheidsredenen."

Aoifie vindt dat de fietspaden nog veel beter kunnen - "soms stoppen ze ineens, of zijn ze er helemaal niet" - en wijst op het gevaar in smallere straten en bij tramsporen. Ook zij verwijst naar de slechte luchtkwaliteit: "Soms vraag ik me af of de dieselrook de positieve effecten van de beweging niet tenietdoet."

Aoifie weet niet of ze met haar kinderen in druk verkeer wil komen, maar hoopt dat haar kinderen later kunnen opgroeien in een stad met schonere lucht en meer fietsers. "Brussel zou echt een toffere stad zijn met minder autoverkeer, maar het is moeilijk om mensen op de fiets te krijgen."

Simeon: "Sneller en minder frustrerend dan auto of bus"

"Ik begon 25 jaar geleden met fietsen in en rond Brussel", zegt Simeon. "Eerst vooral buiten de stad, maar sinds 2008 fiets ik elke dag naar het werk. Het is sneller en minder frustrerend dan met de auto of de bus."

"Ik woon bij Dailly en werk in het centrum. Mensen zeggen dat het gevaarlijk moet zijn, maar het valt goed mee als je een route samenstelt met fietspaden en minder drukke straten. In sommige eenrichtingstraten mag je ook tegen het verkeer in rijden. Heel handig, en geen probleem. Maar maak oogcontact met de bestuurders."

Ook Simeon noemt de luchtvervuiling specifiek als een probleem. Maar hij doet ook een oproep aan de fietsers zelf: "Maak je zichtbaar, laat je horen met een goede fietsbel, en rij defensief. Bestuurders zitten vaak in een cocon in hun wagen, en merken je niet op. Anderen rijden slecht, of zitten te bellen."

Simeon heeft nog een verrassende opmerking: "Wie fietst, merkt het weinig het regent in België."

Harry: "Meer temperament dan keuze"

Harry (foto onder: bij Centraal Station) zorgt voor de poëtische noot in de bijdragen. Hij fietst elke dag van Hoeilaart naar Hallepoort, goed voor zo'n 40 minuten per rit, door weer en wind." Hij doet vooral omdat hij het zo graag doet, eerder dan uit een bewuste keuze.

"In het Zoniënwoud, in het melkachtige eerste ochtendlicht, merk je soms herten op tussen de bomen. Dit een goed moment voor reflectie en om zacht wakker te worden."

Maar dat blijft niet zo. Op de Rooseveltlaan komen de kasseien, en op de Louisalaan wordt het pas echt link: "Hier ben beter al goed wakker. Het gevaar kan uit elke hoek komen: auto's, bussen, vrachtwagen, trams, kinderen die hun ouders meesleuren, honden die op wandel gaan met hun baasje, vuilniswagen die plots in de remmen gaan, taxi's die naar de andere kant van de weg gaan..; gefocust blijven!"

"Risico op fiets hoger dan gevaar van terreuraanval"

Peter ten slotte woont sinds 2005 in Ukkel. Hij werkt in het centrum en komt daar met de fiets of het openbaar vervoer, of een combinatie. Hij neemt soms wel een Villo-deelfiets.

"Het is goed voor het milieu en de luchtkwaliteit. Het is gezonder voor mij (behalve wat je inademt), en het is meestal goedkoper, al is dat niet mijn hoofdreden."

Peter vindt het goed dat de fiets gratis meekan op tram en metro, maar betreurt de hoge prijs voor als je hem meeneemt op de trein in Brussel (5 euro). Hij hoopt ook dat er meer en betere (veiliger) fietsparkings kunnen komen. Want het is bijna onmogelijk om je fiets tegen een redelijke prijs te laten verzekeren tegen diefstal. Ook hij doet een oproep aan fietsers om zich met de juiste kleding te laten opmerken in het verkeer.

Peter eindigt met deze uitsmijter over veiligheid: "Ik denk dat er meer kans is een ongeval te hebben met de fiets in Brussel, dan het slachtoffer te worden van een aanslag."

Klik hier om het volledige artikel te lezen bij onze collega's van de Engelstalige redactie Flandersnews.be.

Meest gelezen