Proces-Nemmouche bijna 7 uur stilgelegd, geen verder onderzoek nodig na "verboden" gesprek jurylid

Het assisenproces over de aanslag op het Joods Museum had normaal om 9 uur moeten beginnen met de pleidooien van de advocaten, maar kon pas uren later van start gaan door een probleem met een van de juryleden.

Een van de juryleden had immers gemeld aan de politie dat hij vorige week vrijdag na afloop van de zitting een discussie gevoerd heeft met iemand over de inhoud van het proces. Dat is tégen de richtlijnen, want juryleden mogen niet communiceren over het proces.

Alle partijen mochten daarop hun standpunt geven en vooral de advocaat van medebeschuldigde Nacer Bendrer haalde zwaar uit: "We zijn verbaasd over de manier waarop dit gebeurt. Wij hadden graag geweten met wie hij gepraat heeft en waarover hij gepraat heeft. U heeft dat gesprek gehad met hem, wij niet. Hoe moeten wij nu standpunt innemen? Wij zouden hem daarover graag horen", foeterde Gilles Vanderbeck. Zowel het Openbaar Ministerie als de burgerlijke partijen hebben de man wel geprezen voor zijn eerlijkheid.

Daarop sprak de voorzitter meteen haar arrest uit: het jurylid wordt effectief gewraakt en moest ondervraagd worden door de politie. De advocaten van Bendrer reageerden daarop woedend. "U vraagt onze mening over de wraking en dan leest u een arrest voor dat al klaar is. In 25 jaar heb ik dit nog nooit meegemaakt. Dit is ongelooflijk!"

Herbekijk het Journaalstuk en lees verder onder de video.

Het is al het zevende jurylid dat vervangen moet worden. Er zijn dus nog vijf reservejuryleden over. Normaal gezien zouden de advocaten vandaag beginnen met hun pleidooien, dat zou twee weken in beslag nemen.

Het verhoor bij de politie is intussen afgelopen. De politieagent die het jurylid ondervraagd heeft, heeft een getuigenis afgelegd over het verhoor. "We hebben het jurylid verhoord. De man heeft verteld dat hij vrijdag na de zitting had gehoord dat het tot 11 maart zou duren. Hij is naar zijn werkgever geweest om dat te melden en daar is hij door een collega aangesproken. Ze vertelde dat ze bij de aanslag was op 24 mei en vervolgde dat ze Nemmouche gezien had in een wagen, samen met twee andere personen. Volgens haar droeg Nemmouche twee zakken en volgden ze de Riva's (het koppel Israëlische toeristen dat doodgeschoten werd in het museum)."

Maar er is nog meer: "De vrouw was ervan overtuigd dat het een complot was en dat Didier Reynders mee betrokken was, want ze had hem daar gezien. Ze heeft het jurylid ook foto’s getoond van persartikelen over Reynders." Het jurylid heeft verklaard dat zijn collega het aan niemand anders verteld zou hebben. "Ze wilde niet naar de politie gaan en zei dat Vincent Lurquin, een van de betrokken advocaten, een familievriend was." 

Tijdens zijn exposé kan de politie-inspecteur zijn lach niet inhouden. En ook verschillende advocaten grinniken vanop de bank mee. Lurquin zelf heeft ook al kort het woord genomen. "Vertel het niet aan mijn vrouw of ik krijg problemen." De advocaat dacht wel dat hij de vrouw kende als één van zijn vroegere cliënten.

Het Openbaar Ministerie zag nog wel graten in een extra onderzoek, vooral om een aantal zaken uit te sluiten, maar voor de advocaten van de verdediging hoefde dat niet. "Naar ons gevoel was dit een vrouw die aandacht zoekt. Het is niet echt nodig om die vrouw tentoon te stellen aan sarcasme", verklaarde Sébastien Courtoy, advocaat van Nemmouche. "Dit is non-informatie, het is niet nodig om het proces nog langer stil te leggen", vulde Gilles Vanderbeck, advocaat van Bendrer aan.

De pleidooien van de burgerlijke partijen zijn nadien eindelijk van start kunnen gaan. Eerste aan beurt was Christian Dalne, die de moeder van de doodgeschoten Alexandre Strens verdedigt. Hij benadrukte vooral dat dit proces "menselijkheid en warmte mist". "Ik heb de indruk dat we vergeten dat vier onschuldige slachtoffers afgeslacht zijn in een antisemitische terreuraanslag. (...) We hebben te veel gepraat over technieken, expertises, getuigen. Het is tijd om over de mens te praten. (...) Het is de vraag van mijn cliënte om de reputatie, het beeld van haar zoon te herstellen."

Vervolgens hangt hij het beeld op van de 26-jarige Alexandre Strens. Een beeld van een uitstekende student, die toch wat twijfelend op zoek was naar zijn identiteit. "Alexandre Strens heeft niets te verbergen. Het was geen gerichte executie. Het was een terroristische, antisemitische aanslag. 82 seconden. Een kogel in zijn hoofd."

De advocaat eindigt veelbetekenend: "De doden luisteren mee als we over hen praten."