Wat houdt het M-decreet nu eigenlijk in?
Een rechter heeft voor het eerst een basisschool veroordeeld omdat het weigerde les te geven aan een kind met het syndroom van Down. In het vonnis verwijst de rechter expliciet naar het M-decreet dat wil stimuleren dat zoveel mogelijk kinderen met een beperking les volgen in het gewoon onderwijs, mits de nodige ondersteuning. Maar wat houdt het M-decreet precies in?
Mogen scholen leerlingen met een beperking nog weigeren?
Het M-decreet werd op 1 september 2015 ingevoerd. In principe kunnen scholen sindsdien niet meer weigeren om leerlingen met een beperking in te schrijven. Het is het CLB (het Centrum voor Leerlingenbegeleiding) dat in gesprek met de ouders, het kind en de school nagaat welke ondersteuning het kind nodig heeft en welke stappen de school daarvoor moet zetten.
Het CLB bepaalt ook of het kind het recht krijgt om zich in te schrijven in een buitengewone school of met ondersteuning vanuit het buitengewoon onderwijs terecht kan in de gewone school.
Pas als die aantoont dat ze onredelijke aanpassingen moet doen om het kind alle kansen te geven, moet er op zoek worden gegaan naar een andere school. Maar de ouders kunnen dit in principe nog altijd betwisten bij de commissie leerlingenrechten of de rechtbank.
Betekent dit dat elk kind voortaan naar het gewoon onderwijs moet?
Nee, volgens het M-decreet kan het CLB uit het gesprek met ouders, school en kind besluiten dat het kind meer kansen heeft in het buitengewoon onderwijs. Maar alles vertrekt vanuit de vraag: welk zorg, welke ondersteuning heeft dit kind nodig?
Waarom is het belangrijk dat kinderen met een beperking naar het gewoon onderwijs kunnen gaan?
Er is het VN-verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap dat bepaalt dat mensen met een handicap recht hebben op volwaardige deelname aan de maatschappij en dus ook aan het onderwijs. Uit cijfers blijkt dat er in Vlaanderen veel kinderen met een beperking les volgen in het buitengewoon onderwijs. Terwijl leerlingen met een beperking ook een verrijking kunnen zijn in de gewone school, luidt het.
Want leerlingen leren van elkaar en later zullen ze ook samen moeten werken op de werkvloer. Er is ook kritiek dat onze scholen nu vooral goed zijn voor de gemiddelde leerlingen, maar al wie daar op een of andere manier buiten valt, valt soms uit de boot. Ook daar wil het M-decreet iets aan doen door te vertrekken van de talenten en de noden van elk kind.
Het M-decreet werkt intussen drie jaar in praktijk? Hoe verloopt dat?
Je ziet dat veel leerkrachten wel bereid zijn om leerlingen met een beperking op te nemen in hun klas, maar ze vinden dat de nodige ondersteuning vaak ontbreekt. Sinds begin vorig jaar zijn er de nieuwe ondersteuningsnetwerken, die de leerkrachten en de leerlingen met een beperking in het gewoon onderwijs ondersteunen met de expertise uit het buitengewoon onderwijs.
Deze ondersteuningsnetwerken doen goed werk, luidt het vaak, maar het aantal uren dat ze in de klas mee de leerkracht ondersteunen is te weinig.
Ook zie je dat scholen die een goed zorgbeleid hebben uitgewerkt en er bijvoorbeeld rekening mee houden dat een kind een extra rustpauze nodig heeft of speciale software om teksten te kunnen lezen en schrijven, veel zorgleerlingen aantrekken. Daardoor wordt bij hen soms de draagkracht van de leerkrachten overschreden.
VIDEO: bekijk hieronder de reportage van "Het journaal"
