"Waarom zou Payton Hobart in "The politician" tussen een man en een vrouw moeten kiezen?"
Hij hoort nog net niet tot het uitgelezen kransje van topentertainers die zowel een Emmy, een Grammy, een Oscar en een Tony wonnen. Op het palmares van Ben Platt ontbreekt immers nog een Oscar, maar de 3 andere 'awards' heeft hij al in zijn trofeeënkast mogen zetten. Toch is de 26-jarige acteur niet echt bekend bij het grote publiek, al zal hij bij sommigen wel een belletje doen rinkelen. Hij speelde immers een van de zangers van The Treblemakers in twee "Pitch perfect"-films. Maar sinds enkele weken is Platt uitgegroeid tot een heuse 'poster boy' dankzij de Netflix-satire "The politician". En juist door de lovende kritieken zien diverse nieuwsmedia een Oscar wel ooit tot de mogelijkheden.
Dankzij zijn rol van Evan Hansen in de musical "Dear Evan Hansen", die in december 2016 zijn première op Broadway kende na meerdere opvoeringen in Washington, won Platt een Tony, een Grammy en een Emmy. Hij heeft ook al een full-CD achter zijn naam staan, "Sing to me instead", die in maart uitgebracht werd. Nieuwswebsite Huffington Post omschreef Platt in één woord dan ook met "impressive", indrukwekkend.
Maar door zijn rol in "The politician" is hij de afgelopen weken nog “more impressive” geworden. In deze '"Glee" meets "American horror story"', 2 vorige projecten van "The politician"-regisseur Ryan Murphy, aangevuld met een vleugje "House of cards", speelt Platt de rol van de ambitieuze Payton Hobart. Die moet, om zijn droom te realiseren om ooit president van de VS te worden, eerst voorzitter van de leerlingenraad van zijn middelbare school zien te worden. En daarvoor zijn alle middelen goed. Regisseur Murphy zou de rol geschreven hebben met Platt in het achterhoofd ("Ik denk dat deze rol een heel speciale betekenis voor jou zal krijgen"). Naast Platt zijn ook onder meer Gwyneth Paltrow en Jessica Lange te zien.
Ben Platt: "Omdat "The politician" gewoonweg door Netflix uitgezonden wordt, is de schaal zoveel groter dan bij hetgeen ik ooit anders gedaan heb. Het aantal dat naar de serie zal kijken, zal sowieso veel groter zijn dan alle mensen samen die ooit naar "Dear Evan Hansen" zijn komen kijken. Eigenlijk is dat wel angstaanjagend." (Huffington Post, september 2019)
"Payton is heel gedreven en hij heeft een 'one-track mind' als het om zijn doelen gaat. Ik ben al sinds jonge leeftijd aan het werk, wetende dat dit is wat ik wilde doen, en ik heb mij daar altijd op gefocust. Ook ik heb een dergelijke ambitie om iets te bereiken. Waar we wel heel erg in verschillen, is de manier waarop we met gevoelens omgaan. Payton kan alles heel goed afbakenen en afstand nemen van zijn gevoel. Dat kan ik alleszins niet. Die 'political muscle' heb ik dus niet." (CosmoGirl, september 2019)
"Ik gun het Payton om ooit president te worden. Omdat hij het zo graag wil. Maar of hij die immense macht aankan, is een andere vraag." (Huffington Post)
"Eigenlijk gaat de serie over het feit dat we allemaal politiekers moeten zijn in ons dagelijks reilen en zeilen. Wanneer zijn we authentiek tegenover de anderen en wanneer zetten we een typetje neer?" (Huffington Post)
"Ik hoop dat jongeren door deze serie de politiek iets serieuzer aanpakken. Jongeren moeten de dialoog aangaan, vooral omdat de toekomst er niet altijd even rooskleurig uitziet. Maar ze moeten een mening hebben, die uiten en er moet dan ook rekening mee gehouden worden." (Glamour Magazine, september 2019)
"Het feit dat Payton romantisch geïnteresseerd is in zowel een vrouw als een man kan ik alleen maar toejuichen. Welke geaardheid hij of zij ook heeft maakt gewoon uit van diens persoonlijkheid, zonder dat men daarbij de vraag stelt: "Wat is het verschil als je een relatie met een man of een vrouw hebt?" Of, "Moet Payton nu kiezen?" Of hij nu een relatie heeft met een man of met een vrouw is totaal irrelevant. Die boodschap heeft de regisseur op een vrij onopvallende manier in het verhaal weten te duwen." (Huffington Post)
"Iedereen slaapt met iedereen, indien men die nodig heeft om in het leven vooruit te komen. Dat hoort gewoon bij het leven, zonder dat daarbij de indruk moet gelegd worden dat iemand homoseksueel is. Dat is ook de richting die we in het echte leven moet uitgaan." (Glamour Magazine)
"Het feit dat men in mij een voorbeeld voor andere homoseksuele jongeren wil zien maakt me nerveus. Ik roep hen eerder op hun eigen weg te volgen en niet zomaar iemand na te apen. Ik heb er nooit om gevraagd om in deze positie geduwd te worden. Maar als het anderen helpt bij hun ‘coming out’, dan kan ik niet anders dan daarom blij zijn. Dat ik homo ben is evenzeer een deel van mij zoals ik ook Jood ben, of New Yorker, of iemand met een kleine angststoornis." (EPD Film, september 2019)
"Zelf homoseksueel vind ik het geweldig dat ik een karakter kan spelen dat niet exclusief homo is. Ik hoop dat ikzelf en andere homo’s ook in de toekomst die diversiteit nog mogen ervaren. Want, welke seksuele voorkeur men ook heeft, het is toch iemands talent dat de doorslag moet geven." (Huffington Post)
"Natuurlijk is mijn carrière tot hiertoe niet vlekkeloos verlopen. Ook ik heb momenten van frustratie gekend. Wat niet wegneemt dat ik een enorme gelukzak ben. Omdat echte tegenslagen me niet overkomen zijn. Alles is altijd vlotjes verlopen en daar kan ik niet anders dan dankbaar voor zijn." (Glamour Magazine)