Studenten op massacantus: "Welke ouders willen hun kind nu nog aan een doop laten deelnemen?"

"Verrast? Ja, toch wel. Door de stommiteit. Omdat dit allemaal jonge mensen zijn geweest die moeilijke studies aankunnen." Aan het woord is Peter Vijverman, aka de kever. Grijze baard, witte doopjas over de schouders, met bijhorend lint. Type eeuwige student, die in de jaren 80 zelf nog schacht geweest is. Van de 26 edities van de massacantus heeft hij er 25 bijgewoond. "Hoe kan je zo stom zijn om dit te laten gebeuren? Dit is een heel spijtige zaak, maar er was de laatste tijd een opbod bezig. Doen jullie dit? Dan doen wij dat!"

"Wat die mannen gedaan hebben, heeft ook niks meer te maken met de essentie van een doopritueel. Een doop heeft de bedoeling om de schachten een groepsgevoel te geven, om ze te leren rebelleren tegen de zedenmeester. Dit zijn gasten geweest die denken dat ze beter zijn dan de rest."

De Gentse rector Rik Van de Walle stond erop om aanwezig te zijn op de massacantus na wat hij zelf een "woelige week" noemt. "Jullie studententijd zou een tijd van zorgeloos genieten moeten zijn", sprak hij zijn studenten toe. "De massacantus van vanavond mag er gerust een zijn waar met volle teugen van genoten wordt. Maar zorg er alstublieft voor dat de roes van het plezier van vanavond niet weggespoeld wordt door een kater."

Hij verwoordt daarmee een bezorgdheid over het studentenleven die nu algemeen lijkt te zijn. En dat beseffen de studenten ook. De studentenverenigingen hebben de perceptie - minstens voor eventjes - helemaal tegen. "Wij hebben meteen beseft dat dit een grote impact zal hebben op de manier waarop mensen denken over studentenverenigingen", zegt Karen De Bleecker, zelf lid van het Vlaams Rechtsgenootschap (VRG) in Gent. "Welke ouders willen hun kind nu nog aan een studentendoop laten deelnemen? Ik vind het heel erg wat er gebeurd is, maar dit gaat over een elitair groepje dat ten eerste het charter niet had getekend en dat ten tweede mensen superlang in de kou heeft laten zitten zonder ze een warmetedekentje te geven. Zo'n groep kan en mag je niet vergelijken met onze studentenverenigingen. Ik ben bijvoorbeeld een EHBO-cursus gaan volgen. "

Wat Karen meegemaakt heeft op haar doop, blijft geheim. "Dat is een deel van het mysterie van een studentendoop. Je weet niet wat er met je gaat gebeuren. Dat maakt het ook spannend. Maar uiteindelijk is het niet veel meer dan wat je bij pakweg de scouts moet doen tijdens een vuile buitenactiviteit."

"Er zijn zoveel dopen en het is nu één keer slecht afgelopen", vertelt Tille Dedecker. "We mogen dat nu echt niet laten veralgemenen, want wat daar gebeurd is, is niet de normale gang van zaken. Mijn doop was een heel leuke ervaring."

Ook Gilles Van de Sande kijkt er met plezier op terug. "Gedoopt worden schept een band. Ook al moet je soms vieze dingen doen. Ik heb natte hondenbrokken moeten eten en ook een "milkshake" gemaakt met een andere gast. Hij een ei in zijn mond, ik mayonaise en dan elkaar "binnendoen"."

Dat Vlaams minister van onderwijs Hilde Crevits nu een soort van Vlaamse regelgeving wil rond studentendopen doet hier heel wat schouders omhoog gaan. "Niets op tegen, maar er zijn al charters in zo goed als alle steden", zegt ancien Peter Vijverman. "En die zijn zeker streng genoeg."

Bekijk hier een aantal reacties van studenten.