Hoe gaat het nu met Dylan, na zijn aangrijpende getuigenis over armoede? "Later ga ik misschien wel in de politiek"

In de reportage van "Karrewiet" vertelde Dylan hoe moeilijk hij en zijn familie het hadden tijdens de coronacrisis. Zijn vader was tijdelijk werkloos, waardoor het gezin het moeilijk had om de eindjes aan elkaar te knopen. Hij had bovendien alleen een oude computer en geen laptop, zodat hij het onderwijs op afstand niet kon volgen. 

Op die reportage heeft Dylan veel reacties gekregen, zegt hij in "Vandaag". "Ik was verbaasd dat er zoveel reacties waren, ik ben ervan geschrokken. Ik heb positieve reacties gekregen, van mensen die mij wilden helpen, maar ook een paar negatieve reacties van mensen die vonden dat ik mijn huisdieren moest wegdoen. Maar ik trek me dat niet aan."

Dylan vertelt dat hij ook getuigd heeft in naam van andere kinderen in dezelfde situatie. "Ik vind dat de wereld moet weten dat er heel veel armoede is. Ik kan er niet tegen dat het genegeerd wordt."

De financiële toestand van de familie is intussen wat verbeterd. "Mijn papa is terug aan het werk, daar ben ik blij om. Binnen een paar jaar kan hij misschien ploegbaas worden. Ik kan ook weer leukere dingen doen dan tijdens de lockdown: terug naar buiten gaan en mijn vrienden zien."

In de "Karrewiet"-reportage vertelt Dylan dat hij bang was dat hij zijn jaar zou moeten overdoen, maar dankzij hulp heeft hij toch zijn A-attest behaald. Hij zit nu in het tweede middelbaar en heeft grote toekomstdromen: "Ik zou graag advocaat of boekhouder willen zijn, en daarnaast misschien ook in de politiek gaan." Zijn voorbeeld daarbij is de Leuvense burgemeester Mohamed Ridouani. 

Bekijk hier het hele gesprek met Dylan en Karin Nelissen van buurtwerk ’t Lampeke (en lees voort onder de video):

Karin Nelissen van buurtwerk ’t Lampeke, een lokale organisatie in Leuven die al langer werkt met het gezin van Dylan, benadrukt dat de coronacrisis de situatie van veel mensen in armoede heeft verergerd. "Van vandaag op morgen zaten veel mensen zonder inkomen, mensen die in de horeca werkten bijvoorbeeld, dat was plots gedaan. We zijn meteen begonnen met voedselpakketten rond te delen, iets dat we normaal gezien niet doen in onze werking, maar het was gewoon heel erg nodig. We zijn ook gaan fietsen en wandelen met kinderen om ze uit hun isolement te halen."

"Ik vond het straf dat mensen Dylan en corona nodig hadden om te beseffen dat er nog zoveel armoede is in ons land. Want dat is er al veel langer dan corona en dat zal er ook nog lang zijn", vertelt Nelissen. "Ik vond het ook heel frappant dat een aantal politici specifiek een laptop aan Dylan wilden geven, terwijl ik dacht: "in uw gemeente zal ook wel armoede zijn". Er moet een veel structurelere aanpak komen om armoede te bestrijden."

"Er zijn veel mensen die heel snel zeggen dat het hun eigen schuld is. Maar je moet kijken naar de mechanismen achter armoede. Daar geraak je niet zomaar uit. Het is meer dan een financieel probleem. Mensen in armoede zitten continu in een overlevingsmodus. Ze leven continu onder een vorm van stress en nemen daardoor beslissingen die ze anders niet zouden nemen. Het is een vicieuze cirkel waarin ze zitten."

Bekijk hier de getuigenis van Dylan in "Karrewiet" (18 mei) die zoveel reacties losmaakte: