Bruno Tobback (SP.A): "We zijn manifest niet goed bezig en moeten ons in vraag stellen"

Het was een opvallend nieuwtje dit weekend: SP.A-voorzitter John Crombez heeft van het partijbestuur tijdelijk een uitzondering gekregen op het cumulverbod, het verbod om verschillende politieke mandaten te combineren. Zo kan Crombez tot de voorzittersverkiezingen van SP.A dit najaar zijn voorzitterschap combineren met een parlementszitje.

Dat cumulverbod had Crombez nochtans zélf ingesteld. Iets waarvan ook Vlaams volksvertegenwoordiger voor SP.A Bruno Tobback altijd voorstander geweest is. “Maar ik vind dat je in de juiste omstandigheden er uitzonderingen moet op kunnen toestaan”, voegt Tobback er in "De ochtend" op Radio 1 aan toe. “Ik vind de uitzondering van John Crombez vrij logisch, maar met een cumulverbod dat je absoluut toepast en dat je absoluut in de statuten schrijft, schiet je jezelf in de voet.”

Er hadden volgens Tobback dus statutaire uitzonderingen op het cumulverbod moeten voorzien zijn. “En als Crombez vandaag een uitzondering kan vragen en krijgen, dan had Hans Bonte die ook moeten kunnen vragen en krijgen voor de verkiezingen en dan hadden we waarschijnlijk een zetel meer in het parlement gehad. Het is jammer dat je andere mensen er dan hebt opgelegd.”

Eén ding is duidelijk volgens Tobback. "We zijn manifest niet goed bezig." En dus moet de partij zichzelf de vraag stellen waar het vandaag nog wil voor staan. "Ik heb heel erg het gevoel dat binnen de partij, sommigen willen verder gaan tot de orde van de dag. Ik hoor sommigen zelfs zeggen - en ik vind dat bijna shockerend - dat de vernieuwing een succes geweest is. Als je negen parlementsleden verliest bij één verkiezing, dan ben je aan die mensen verplicht van jezelf grondiger in vraag te stellen. Deze voorzitter is er niet in gelukt om aan voldoende kiezers duidelijk te maken dat wij voor hen staan."

Waar is het fout gelopen? "Ik denk dat SP.A het laten liggen heeft, door zich te eng bezig te houden met haar eigen statuten, zoals de cumuldiscussie," verduidelijkt Tobback. "En ten tweede heeft het de kans gemist om een vooruitstrevend alternatief te zijn voor het beleid dat gevoerd is."

"Ik heb vier jaar lang hard gewerkt aan het formuleren van voorstellen rond onder andere klimaat en natuur. Als je dan merkt dat er vanuit de partijtop een maand voor de verkiezingen wordt gesignaleerd dat het niet te veel mag kosten en dat bomen minder belangrijk zijn dan mensen, dan heb je vier jaar voor niks gewerkt. Dat moeten we toch eens grondig uitpraten: waar willen we voor staan? Wie willen we vertegenwoordigen? En het niet alleen maar hebben over welke poppetjes daar moeten zitten. De SP.A is bij momenten een soort van Human Resources-agentschap geworden, terwijl het een politieke beweging moet zijn die over inhoud discussieert."

En nu? Regeren of niet? "Dat is niet de voornaamste discussie", reageert Tobback. "Hoe het komt dat we vandaag met onze handen op onze rug zitten te kijken naar Tom Van Grieken en Bart De Wever die samen gezellig op de koffie praten over het onderwijs in Vlaanderen? Onze taak was om ervoor te zorgen dat zoiets niet mogelijk was. Wij hadden daar moeten zitten, en we zijn daarin tekort geschoten."